De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DIt seyt die HERE Ga naar margenoot* Wat is dit boeck der afscheydinghe) uwer moeder, daer ickse mede verlaten hebbe? oft wie is mijn gelooflijck sculdenaer, dien ick v vercocht hebbe? Siet, in uwe onrechtuaerdicheyden zijt ghi vercocht, ende in uwen sonden heb ick uwe moeder verlaten. | |
2Want ick ben ghecomen, ende daer en was gheen man, Ick riep, ende daer en was gheen diet hoorde, Is mijn hant oock afgecort ende cleyn gheworden, dat ick niet verlossen en mach? oft en is in mi gheen cracht om te verlossen? siet in mijnder straffinghe sal ick die zee verwoesten, ick sal die stroomen tot een drooghe plaetse setten, die visschen sullen verrotten sonder water ende sullen steruen in dorste. | |
3Ick sal die hemelen met donckerheyden becleeden, ende ick sal den sacke tot haeren decsele setten. | |
4Ga naar margenoot+Die Ga naar margenoot* HEERE) heeft mi ghegheuen een gheleerde tonghe, op dat ick weten soude te onderhouden v metten woorde, die gheuallen is, Hi heft vroech op, vroech op verheft hi mi die oore, dat ick hooren soude als den meester. | |
5Die Ga naar margenoot* HEERE God) heeft mi die oore opghedaen, ende ick en segghe daer niet teghen, ende ick en hebbe niet achterwaerts ghegaen. | |
6Ga naar margenoot+Ick hebbe minen lichaem den slaenders ghegheuen, ende mijn wanghen den cretsenden, Ick en hebbe mijn aensicht niet afghekeert vanden berispenden, ende mi bespouwenden. | |
7☞ Die Ga naar margenoot* HEERE God) is mijn hulper, daer om en ben ick niet beschaemt, daer om heb ick mijn aensicht ghe-[kolom]set, ghelijck eenen zeer harden steen, ende ick weet dat ick niet beschaemt en sal worden. | |
8☞ Hi is na bi die mi rechtuaerdich makende is, Wie sal teghen mi spreken? Laet ons te samen staen, Wie is mijn teghenpartie? Hi come tot mi, | |
9Siet die Ga naar margenoot* HEERE God) is mijn hulper, Wie ist die mi verdoemen mach? siet, si sullen alle ghelijck een cleedt versleten worden, die motte salse eten. | |
10Ga naar margenoot+Wie isser van v die den HEERE vreest die de stemme zijns knechts hoort, die wandelde in duysternisse, ende hem en blincte geen licht, hi betrouwe inden name des HEEREN, ende hi stuene op sinen God. | |
11Siet, ghi alle zijt stokende dat vyer, gheghordet met vlammen, wandelt int licht ws vyers, ende inden vlammen die ghi ontsteken hebt, Van mijnder hant is v dat ghedaen, in smerte sult ghi slapen. | |
§ Vanden verworpenen Ioden ende ongheloouighen Ioden, Ende hi spreect totten volcke, den welcken hi een oueruloedighe heylighe Kercke belouet, Ende hi sterct die gheloouighe, die Christus toecoemst verwachten. |
|