De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+SIet een Coninc sal inder rechtuaerdicheyt regeren, ende die princen sullen zijn voor int oordeel. | |
[pagina K4r]
| |
2Ende die man sal Ga naar margenoot* zijn ghelijck een die verborgen is voor den wint, ende die die hem verborcht voor den stormen des onweders) ghelijck die beken der wateren inden dorste, gelijc die schaduwe der swaerder steenroetsen die in dat landt sonder watere wt steect, | |
3Ende die ooghen der sienders en sullen niet verduysteren, ende die ooren der hoorender, sullen naerstelijck aenmercken. | |
4Ende dat herte der sotten sal die konste verstaen, ende die tonghe der Ga naar margenoot* stamelaers) sal haestelijck recht wt spreken. | |
5Ga naar margenoot+Die onwijs is, en sal voortmeer gheen prince geheeten worden, ende die Ga naar margenoot* bedriechlike) en sal niet meer een Ga naar margenoot* ouerste) heeten. | |
6Want die sot, sal soete dinghen spreken, ende zijn herte sal onrechtuaerdicheyt doen op dat hi geueynstheyt volbrenghen mach ende spreken bedriechlicheyt totten HEERE, ende op dat hi die zielen des hongherengens wtmerghele, ende dat hi die lauinghe den dorstighen ontrecke. | |
7Ga naar margenoot* Des bedriechelikens) vaten zijn die alder quaetste, Want hi selue sal die ghedachten bi een voeghen, om te verderuen die sachtmoedige, met die redene der luegenen, als hi den armen sprac doordeel, | |
8Maer waerlijc, die prince sal dencken dingen die eenen prince waerdich zijn, ende hi sal ouer die hertoghen staen. | |
9Ghi rijcke vrouwen, staet op, ende hoordt mijn stemme Ga naar margenoot* betrouwende) dochteren luystert na mijn wtsprake. | |
10Na den dach ende dat iaer suldy verstoort worden Ga naar margenoot* betrouwende) want dat wijnsniden is ontbroken, die vergaderende en sal voort meer niet comen. | |
11Verwondert ghi rijcke vrouwen, wort verbaest, ghi Ga naar margenoot* betrouwende) ontcleet v, ende ghi sult beschaemt worden Schort op uwe lendenen op uwe borsten, | |
12schreyt ouer dat begheerlijcke lantschappe, ouer den vruchtbaren wijnghaert. | |
13Ouer die aerde mijns volcs zijn Ga naar margenoot* bramen) ende doornen gesteken, Hoe veel temeer ouer alle huysen der blijschappen der verhuegen der stadt. | |
14Want dat huys is verlaten, die menichte der stadt, is verlaten Ga naar margenoot* duysternissen ende castijnghe zijn geworden ouer die speluncken inder eewicheyt,) blijschap der wilder Ezels zijn die weyden der kudden. | |
15Tot dat den gheest ouer ons wt worde gestort vander hoochten, Ende die woestine sal wesen in Ga naar margenoot* Chermel,) ende Chermel sal tot warandtbossch gherekent worden. | |
16Ende in de woestine, sal dat oordeel woonen Ende die rechtuaerdicheit sal in Chermel sitten [kolom] | |
17Ga naar margenoot+☞ Ende dat werc der rechtuaerdicheyt sal vrede zijn, ende den dienst der rechtuaerdichey sal zijn, swighen, ende vriheit sal zijn inder eewicheyt. | |
18Ende mijn volck sal in die schoonheyt des vreedts sitten, ende in die wooningen der betrouwenisse, ende in de rijcke ruste. | |
19Ga naar margenoot* Maer den haghel inden nederganck des wouts, ende in die vernederinge sal die stadt vernedert zijn.) | |
20Salich zijt ghi, die zaeyende zijt, aen alle wateren, daer latende den voet des Os ende Ezels. | |
§ Hi spreect teghen Sennacherib ende coemt weder totter laetster geuanckenissen, Vanden ghenen die den HERE sien sullen. |
|