De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xxxviij. Capittel.

1

⁺EErt den medecijn meester om den noot, want die alderhoochste heeft dien oock gescapen.

+ A

2

Want van Gode is alle remedie, ende vanden coninc sal hi scinkinge ontfaen.

3

Die leeringhe des medicijns meesters sal sijn hooft verheffen, ende hi sal int aenscouwen der groter van state ghepresen worden.

4

Die alderhoochste heeft die medicine vander aerden ghescapen, ende een voorsichtich man en sal hem daer niet af veruaren.

5

En is dat bitter water niet versoet vanden houte? ⁺

+ Exo. xv.d.

6

Haer cracht is totter menschen kennisse Ende die alder hoochste heeft den menschen kennisse ghegeuen, gheeert te worden in zijn wonderlicheden.

7

In desen genesende sal hi de smerte versaechten, ende een Apoteecmaker sal pillen der soeticheyt maken, ende hi sal saluingen der gesontheit maken, ende zijn wercken en sullen niet voleyndt worden,

8

Want die vreede Gods is ouer dat aensicht der aerden.

9

Mijn kint, en versmaet v seluen niet in uwer crancheyt, maer bidt den HEERE, ende hi sal v ghenesen,

10

keert af vander misdaet Ende bestieret v handen, Ende reynighet v herte van alder misdaet.

11

Gheeft soeticheyt, ende ghedachtenisse der bloemen des meels, ende maect die offerande vet, ende gheeft den medecijn meester plaetse.

12

Want die HEERE heeft hem ooc gescapen, ende laet hem niet van v gaen, want zijn wercken zijn van noode.

13

Want daer is eenen tijt dat ghy in haren handen sult vallen,

14

ende si sullen den HERE bidden dat hy haer ruste tot ghesontheyt stiere om haerder conuersatien wille.

15

⁺Dye misdoet int aenscouwen des gheens dye hem ghemaect heeft, dye sal in die handen des [kolom] medecijn meesters vallen.

+ B

16

Mijn kint laet tranen ouer den dooden, ende beghint te screyen als wreetheden gheleden hebbende, ende bedeckt zijn lichaem na oordeele, ende en veracht zijn begrauinghe niet.

17

Om die opsprake draecht bitterlic rouwe ouer hem eenen dach lanc, ende wordet vertroost om die droefheit,

18

ende draghet rouwe na zijn verdiente eenen dach oft twee, om die achterclappinghe.

19

Want van droefheit haest die doot, ende ouerdect die cracht, ende droefheit des herten buycht den necke.

20

In de afleidinge blijft droefheit, ende dat goet des armen is na zijn herte.

21

En geeft v herte niet in droefheyt, maer verdrijft die van v, ende ghedenct der wtersten,

22

en wiltse niet vergeten, want daer en is gheen wederkeeringhe ende ghi en sult desen niet baten, ende ghi sult v seluen verargheren.

23

Sijt mijns oordeels ghedachtich, want also sal dat uwe ooc zijn Mi ghisteren ende v heden.

24

⁺In des dooden ruste, doet zijn ghedachtenisse rusten, ende vertroost hem inden wtganc zijns gheests.

+ C

25

Scrijft wijsheyt inden tijt der ledicheyt, Ende die ghemindert wort in sine daet, sal wijsheyt vernemen, want hy sal met wijsheyt veruult worden:

26

Die den ploech hout ende die hem verhuecht in gescutte, die drijft de ossen metten prickel, ende hy conuerseert in hare wercken, ende zijn vertellinghe is in dye kinderen der stieren,

27

Hi sal zijn herte geuen om die voren om te keeren, ende sine wakinge is inder coyen vetheit.

28

Also is alle smidt ende oppermeester, die den nacht als den dach ouer brenghet, die ghegroeueerde teekenen wtgroeft, ende zijn neersticheyt verandert die scilderie. Hi sal zijn herte tot ghelijcheit der scilderien gheuen, ende hi volbrenghet dat werc mids sine wakinge.

29

Also doet dye yser smidt, sittende by sinen aenbylt, ende aenmerckende dat werck des ysers. Die waseme des viers bernt zijn handt, ende hi arbeyt inder hitten des forneys.

30

Dat gheluyt des hamers vernieut zijn oore, ende zijn ooghe is teghen dye ghelijckenisse des vaets.

31

⁺Hi sal zijn herte gheuen tot voleyndinghe des wercks, dat onuolmaect is, sal hy met zijn wakinghe vercieren.

+ D

32

Alsoo een potbacker sittende by zijn werck, dat rat met sinen voeten omkeerende, ende altoos in sorchfuldicheyt is ghestelt om zijns wercs wille ende alle zijn werckinghe is ontallic.

33

In sinen arm sal hi dat slijck sceppen, ende voor zijn voeten sal hi zijn cracht crommen,

34

hi sal zijn herte gheuen op dat hi die bestrijkinge

[p. G6r]

veruulle, ende dat forneys sal hi mids zijn wakinghe reynighen.

35

Alle dese hebben in haren handen ghehoept, ende een yeghelijc is in zijnder consten wijs.

36

Sonder alle dese en wort een stadt niet ghetimmert,

37

ende si en sullender niet in woonen, noch in wandelen, ende si en sullen niet ouerspringhen in die ghemeynte.

38

Si en sullen op des rechters stoel niet sitten, ende si en sullen dat testament des ordeels niet verstaen noch si en sullen dat oordeel, ende die discipline niet int openbaer maken, ende si en sullen in die by spraken nyet gheuonden worden,

39

maer si sullen de creatuere des ouderdoms vast maken, ende haer ghebet is in die werckinge der const, haer sielen daer toe scickende, ende ondersoeckende in dye wet des alderhoochsten.