De Vorsterman Bijbel

§ Dat .v. Capittel.

§ Die heylighe kercke spreect van Christo.

1

⁺MIne vrient come in sinen hof, om dat hi ete van sine vruchten der appelboomen.

§ Christus spreect tot der heyligher kercken.

Coemt mine suster, lieue bruyt, in mnen hof. Ick hebbe mine Myrre met minen welruyckende cruyden afgemaeyt, Ick hebbe minen rate met minen honich gegeten, Ic heb minen wijn met minen melcke ghedroncken

Christus spreect totten Apostolen.

Etet mine beminden, ende drinct, mijne vrienden, ende wordet droncken.

Die stemme der heyligher kercken.

+ A

2

Ick slape ende mijn herte waket, Daer is die stemme mijns vrients die clopt, ⁺ Doet mi open, lieue vriendinne, mine suster, mine duyue, mijne onbesmette, Want mijn hooft is vol daws, ende mine vlechten zijn vol nacht druppelen.

Die stemme der bruyt.

+ B

3

Ick hebbe minen rock wtgetrocken, hoe sal ick hem weder aengetrecken? Ick hebbe mine voeten ghewasschen, hoe sal icse weder vuyl ghemaken?

Die heylige kercke van Christo.

4

Mijn vrient stack zijn hant door tghat, ende minen buyc beefde van sinen aentasten

5

Doen stont ic op, dat ic minen vriende open soude doen, Mine handen dropen Myrren ende mine vingeren zijn vol van die alder besochtste Myre,

6

Ick hebbe die clincke van mijnder dueren, minen lief open ghedaen, ende hi was afgheweken ende voorbi ghe-

[p. D9r]

ghaen. Mijn siele ^* is gesmolten gheweest, doen mijn lief sprack) ick socht hem, maer ic en vant hem niet, Ick riep, maer hi en antwoorde mi niet.

* h. ghinc wt nae zijn woort

7

⁺ Die bewaerders die in die stadt omme gaen, vonden mi, Die sloegen mi ende wondeden mi, Die bewaerders der mueren, namen minen mantel.

+ C

8

Ick beswere v, ghi dochteren van Ierusalem, vindet ghi mijnen vrient, soo bootschapt hem, dat ick van liefden cranck ligghe.

§ Die stemme der Sinagogen vraghende.

9

Hoedanich is uwe lief wt die lieuen? O ghi schoonste onder die vrouwen? Hoedanich is uwe lief wt den lieuen? dat ghi ons alsoo besworen hebt?

§ Die kercke antwoort van Christo.

10

Mijn vrient is wit ende root, wtgecoren onder veel duysenden,

11

Sijn hooft is tfijnste gout, Sijn vlechten zijn ^* ghelijc tacken van palmen) swart als een raue,

* th. gecrolt

12

Sijn ooghen, zijn ghelijc Duyuen oogen aen die waterbeken, die met melck gewasschen zijn, ende saten aen die vloeden die zeer vol zijn.

13

Sijn kinnebacken zijn ghelijck die wassende wel ruyckede cruytsgerdekens der Apotekers. ⁺ Sijn lippen zijn Lelien druypende die alderbeste Myrre,

+ D

14

Sijn handen zijn ghelijck ghuldene ringhen vol ^* Hiacincten,) Sinen buyck is gelijc reyn yuoren met Zaphiren ouertrocken.

* h. torkoes

15

Sijn beenen zijn Marmor calomnen, die ghefundeert zijn op ghulden stuenselen Sijn gedaente is ghelijc Libanus, wtuercoren ghelijck Cedren.

16

Sijn kele is zeer soete, ende is gheheel lieflijck, Een soodanighen is mijn lief, ende hi is mijn vrient, ghi dochteren van Ierusalem.

§ Die stemme der Sinagogen tot der heyliger kercken.

17

Werwaerts is v lief wech gegaen, ghi schoonste onder alle vrouwen? Waer henen is v lief gheweken? ende wi sullen hem met v soecken?