De Vorsterman Bijbel

[kolom]

[p. D7v]

§ Hier beghint dat boec van Salomons sanghen, datmen int Latijn noemt Cantica Canticorum.

§ Dat eerste Capittel.

§ Die stemme der wtuercoren zielen begheerende verlost te worden.

1

⁺HI kusse mi metten kusse zijns monts, Want uwe borsten zijn lieflijcker dan wijn,

+ A

2

rieckende naer goede salue, Vwen naem is een wtgestortte salue, Daeromme beminden v die meyskens.

§ Die stemme der heyligher kercken tot Christum.

3

Trect mi na v, so sullen wi loopen ^* inden rueck van uwer saluen.)

§ Die bruyt tot haer medeghesellinne.

Die coninck leyde mi in sine kelderen, Wi sullen ons verblijden ende vrolijck zijn, van v gedenckende uwer borstkens bouen den wijn, Die oprechte hebben v lief.

§ Die heylighe kercke in haer verdruckinghe.

* ten is niet int hebree.

4

Ick ben swart, maer schoon van gedaente, ghi dochteren van Ierusalem, gelijc die tenten Cedar, gelijck ^* die vellen van Salomon,)

* the. Salomons gardinen,

5

En wilt niet aenmercken, dat ic bruyn ben, Want die Sonne heeft mi verbrant.

§ Die stemme der Sinagogen.

Mijnder moeder kinderen vochten teghen mi, si hebben mi tot eender bewaerderssen inden wijnberghen gheset, Maer minen wijnberch en heb ick niet verwaert.

§ Die heylighe kercke tot Christum.

6

Gheeft mi te kennen, ghi die mijn ziele bemint, waer ghi weydet, ⁺ waer ghi rustet inden middaghe, op dat ick niet herwaerts ende derwaerts ghaen en moet bi uwer gesellen kudden.

§ Christus tot der heyligher kercken.

+ C

7

En kent ghi v niet, ghi schoonste onder die vrouwen, so gaet wt, ende volcht na die voetstappen der ^* kudden,) Ende weydet uwe bocken bi der herderen wooninghen.

* th. schapen

8

⁺Ick hebbe v gheleken, mijn reysinghe te paerde in die wagens van Pharao, mijn vriendinne,

+ D

9

Vwe wangen zijn schoone ^* als wanghen van eender Tortelduyen) uwen hals ^* ghelijck) halsbanden.

§ Die stemme der vrienden.

* theb. in die spansels

* eheb. in die

10

Wi sullen v gulden spanselen maken, met silueren puckelkens.

§ Die stemme der heyligher kercken.

[p. D8r]

11

Doen die coninc ^* in zijn ruste was) ghaf mine Nardus haeren rueck,

* thebr. hem herwaerts keerde,

12

Mijn vrient is mi een busselken Myrren, ^* Hi sal tusschen mine borstkens woonen)

* th. dat tusscen minen borsten hanghet,

13

Mijn vrient is mi een druyue van ^* Cypers) inden wijngaerden te Engaddi.

§ Die stemme Christi tot der heyligher kercken.

* h. Copher

14

Siet, ghi zijt schoone, mijn vriendinne, siet, ⁺ ghi zijt schoone, Vwe ooghen zijn ghelijck duyuen ooghen.

§ Die heylighe kercke spreect tot Christum.

+ D

15

Siet, ghi zijt schoone, mijn vrient, ende eersaem, Onse bedde is bloemich,

16

onser huysen balcken zijn Cedren, onse Latten zijn Cypressen.