De Vorsterman Bijbel

[p. D7v]

§ Die Prologhe op Cantica Canticorum.

DAt boeck der loflijcker sanghen, dat welcke men int Latijn noemt, Cantica Canticorum, Naer der letteren allen te lesen, brengt weynich profijts in, Want daer vele dingen in staen die amorueselijck luyden, Waeromme die Hebreusche seggen, datmen dit boeck niet den iongelinghen en sal laten lesen, Want si daer door lichtelijcken tot liefden mochten verwect worden, Maer men soudese laten lesen den ouden luyden, die hooch van verstande zijn, Ende want nv (God betert) vele menschen zijn, die die heylige schriften totter sinlijcheyt trecken, ende verwyten den geleerden, dat si willen verbergen die heylige schriften, Hierom so hebben wi geset met een cleynder lettere tusschen den text des boecs wt der heyligher doctoren leeringhe, wie datter spreect, oft in wat persoone dat die letter spreect, Want ten is niet genoech te weten, dat staet in die heylige schrift gheschreuen, Maer men moeter bi weten, wie datter spreect, Ende tot wat opsette dattet gheseyt wort Wat daer voor ghaet, Ende wat daer na volcht, Oft anders soude die heylige schriftuere dicwils beschaemt worden, Die exempelen zijn nv te langhe te vertellen. Aldus dan ghi lesere des boecs aenmerct die cleyne letter tusschen den text des boecs, ende siet wie daer spreect, ende keert v vander letteren die dootslaet, ende heft uwe ooghen op, tot den gheest die leuende maect, op dat ghi met die bruyt die heylighe kercke, gheleyt moghet worden, in die slaepcamere des bruydeghoms Christi, in den eewighen leuen, daer ghi droncken moecht worden in den wijn der liefden ende verzadet worden int claer aenschijn Gods in den wijnkelder des heylighe menschelijcheyts Christi Iesu. AMEN.