De Vorsterman Bijbel

§ Dat .ij. Capittel.

§ Die stemme Christi.

1

⁺ICk ben eenen bloem ^* des veldts,) ende een lelie inden dalen,

+ A

* th. Saron

2

Ghelijc een lelie onder den doornen, soo is mine vriendinne onder die dochteren.

Die stemme der heyligher kercken.

3

Ghelijck een appelboom midden onder die wilde boomen, alsoo is mine vrient onder den sonen, Ende hebben gheseten onder die schaduwe, dien ick begheerde, ende zijn vrucht is mijnder kelen soete.

4

^* Die coninck) leyde mi inden wijnkelder, ende ^* hi heeft liefde in mi gheoordineert,)

* thebre. Hi

* th. die liefde is zijn baniere ouer mi,

5

Verciert mi met bloemen, ende laeft mi met appelen, want ick ben cranck van liefden,

6

Sine slincker hant leydt onder mijn hooft, ende sine rechter hant sal mi omhelsen.

Die stemme Christi.

7

⁺Ick beswere v dochteren van Ierusalem biden rhee oft hinden des velts, dat ghi mine vriendinne niet op en wect, noch en doet waken, tot dattet haer selue behaecht.

Die stemme der heyligher kercken.

+ B

8

Dat is die stemme mijns vrients, Siet, hi coemt ende huppelt op die berghen, ende springhet ouer die hueuelen,

9

Mijn vriendt is ghelijc eenen rhee oft ionghe hindt, Siet hi staet achter onsen wandt, ende siet door die venstere, ⁺ ende kijcket van verre door die tralien.

Die stemme Christi.

+ C

10

Siet, mijn vrient preect tot mi, Staet op ende genaect mijn vriendinne, ^* mijn duyue) mijn schoone, ende coemt herwaerts

* ten is niet int hebree.

11

Want die wintere is nv voorleden, Den reghen is wech ende daer henen,

12

Die bloemen zijn verthoont in onse landen. Den tijt, om wijnghaerdts te sniden, is toeghecomen. Ende die tortelduyue laet haer hooren, in onsen [kolom] lande,

13

Den vijchboom heeft zijn vighen voortghebracht. Die bloemende wijngaerden hebben haeren rueck gegheuen.

Staet op, ende ghenaect mine vriendinne, ende coemt, mijne schoone, coemt hier,

14

Mijn duyue in die holen der steenroetsen, in die scoeren der weeghen. Toont mi uwe aensicht, Laet uwe stemme luyden in mijne ooren, want uwe stemme is soete, ende uwe aensicht eersamelijck.

§ Die heylighe kercke teghen die ongeloouighe ketters.

15

⁺Vanghet ons, die cleyne vossen die die wijnghaerden verderuen, Want onse wijngaerden hebben ghebloemt.

§ Die stemme der heyligher kercken.

+ D

16

Mine vrient is mine, ende ick ben sine, die onder die lielien weydet,

17

tot dat den dach koel worde, ende die schaduwe wijcke. Coemt weder, mijn lief, ende weest gheleken eenen rhee, ende eenen hijndeken vanden herten, op die ^* berghen van Bethel.)

* th. gescheyden bergen