De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xxx. Capittel.

1

⁺DIt zijn die woorden ^* des soons die verghadert ende wtbraket, Dyt is dat visioen dwelc gheseyt heeft dye man daer God mede is, ende die sprac gesterct als Godt met hem woonde)

+ A

* theb. Agar des soons Iacke, die leere, ende reden, des mans Leythiel, Leythiel ende Vchal. § Dit scijnt bi geset te wesen tot Salomons bispraken.

2

Ic ben die alder sotste van allen mannen, ende der menscen wijsheyt en is niet met mi.

3

Ic en hebbe gheen wijsheyt gheleert ende die kennisse der heyligen heb ic niet ghekent

4

Wie clam op ten hemele, ende daelde daer daer af? Wie vaet den wint in zijn handen? Wie bant tsamen die wateren als in een cleet Wie heeft alle eynden der werelt ghesticht? Hoe heet sinen naem? ende hoe heet sine sone? weet ghi dat?

5

Alle die woorden Gods zijn geloeyende vanden vier, ☞ ende zijn eenen schilt den ghenen die daer op betrouwen,

6

En doet niet tot sinen woorden, op dat hi v niet en straffe, ende wordet luegenachticht beuonden.

7

Twee dinghen bad ic van v, die en wilt mi niet weygeren eer dat ic sterue.

8

☞ Ydelheyt ende lueghenen doet verre van mi. ⁺ Armoede ende rijcdommen en geeft mi niet. Maer gheeft my alleene daer my van noode is af te leuene,

+ B

9

Op dat ic ter auontueren als ic verzaeyt ben, v niet en verloochene, ende segghe, Wie is die HEERE? Oft waert dat ic van armoede bedwongen werde, mochte ic stelen, ende mi aen den naem

[p. D3r]

mijns Gods ontghaen.

10

En beschuldicht den knecht niet tegen sinen heere, Hy moecht v ter auontueren vloecken, ⁺ ende ghi v besondighet.

+ B

11

Daer is eenen aert die sinen vader vloect, ende haere moeder niet en ghebenedijt.

12

Eenen aert die hem reyn dunct, ende is nochtans van sinen dreck niet gewasschen

13

Eenen aert die sine oogen hooch draecht, ende zijn oochschelen opwaerts hout.

14

Eenen aert die swaerden, voor tanden heuet, Die met haeren kaectanden eedt, om te verslinden die allendighe vanden lande, ende die arme wt die luyden.

15

Die echel heeft twee dochteren, seggende Brenget herwaerts, Brenget herwaerts

Drie dingen en zijn niet te verzaden, ende dat vierde en seyt nimmermeer, het is ghenoech.

16

Die helle, Der vrouwen buyc, Die aerde en wort niet waters sadt, Ende dat vier en seyt niet, Het is ghenoech.

17

Een ooghe die den vader bespottet, ende veracht zijns moeders ^* vruchten te hooren,) die moeten die rauens aen die beken wt picken, ende die ionghe aernen eten.

* th. gehoorsaemheyt.

18

Drie dinghen zijn mi te wonderlijck, ende dat vierde en weet ick niet eenichsins,

19

Des aerns wech inden hemel, der slangen wech op eenen steen, Des schips wech midden in die zee, ende eens mans wech, ^* inder iuecht)

* th. aen een meysken

20

Alsoo is ooc den wech der ouerspeeldersse, die verslindt, ende wischt haeren mont, ende seyt, Ick en hebbe gheen quaet ghedaen.

21

Een landt wort door drie dinghen onrustich, ende dat vierde en macht niet lijden

22

Door een knecht, ist dat hi coninc wort, door eenen sot als hi te sadt broots is,

23

Door een hatelike vrouwe, als si ghetrout wort, ende een maerte als si haerder vrouwen erfgenaem wort.

24

Vier zijn die cleynste dingen opter aerden, ende die zijn voorsieniger dan die wise,

25

⁺Die myere een amachtich volck, Nochtans bereyden si haere spijse inden zoemer,

+ D

26

Een haesken een onstarc volc. Maer tstelt zijn huys in steenrootsen,

27

Sprinchanen en hebben gheenen coninck, Si trecken nochtans wt geheelijck met hoopen,

28

Die spincne hethtet haer met haeren handen, ende woont inder coninghen palleysen.

29

Drie dinghen hebben eenen finen ganc, Ende dat vierde gaet fier ende salichlijck.

30

Die leeuwe is die machtichste onder die dieren, Ende en sal niet vreesen voor yemanden die hem ghemoet.

31

Eenen ^* haen) opgeschort van goeden len-[kolom]denen, ende eenen ramme, Ende daer en is gheen coninc, die hem daer tegen derre setten

* theb. haeswindt

32

^* Ende die sot scheen te wesen, na dat hi verheuen was in die hooge plaetse, waert dat hijt verstaen hadde, hi soude die hant op sinen mont gheleyt hebben.)

* th. zijt ghi sot ende verheft ghi v, ende neemt ghy quaet vore, alsoo legget uwe hant op uwen mont

33

Wie die borsten starckelijc druct, omme melck wt trecken, dructer boter wt.

Ende wie die nuesen te zeer snut, die locket daer bloet wt.

Ende wie die toornicheyt verwect, die brenct twist voort.

§ Vanden Coninghen dat si hen niet en sullen begheuen den vrouwen den wine, op dat si rechtuaerdelijc moghen oordeelen, Ende van die starcke vrouwe die heylige kercke