De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DIe ongodlijcke vlucht als hem niemant en iaecht. Maer die rechtuaerdige sal ghelijck eenen leeuwe betrouwende ende moedich zijn. | |
2☞ Om des lants sonden wille moet het vele princen hebben, Ga naar margenoot* ende om des menschen wijsheyts wille, ende die conste der dinghen diemen seyt) sal tleuen des hertogen verlengt worden. | |
3Een arm man die den armen leedt doet, is gelijc eenen stofregen Ga naar margenoot* door den welcken dieren tijt coemt.) | |
4Die die wet verlaten, louen den ongoddeliken, Maer diese bewaeren, worden gram tegens hem. | |
5Quade luyden en mercken niet op dat oordeel, Maer die na den HEERE vraghen, mercken op alle. | |
6Een arme dye in die simpelheyt voortgaet, is beter dan een rijcke die in verkeer-[kolom]den weghen ghaet. | |
7Ga naar margenoot+Wie die wet bewaert is een verstandich kint, Maer so wie sluymers voet, beschaemt sinen vader. | |
8Wye sine goet vermenichfuldicht met woecker, ende ouersettinghe, die vergaderet tot profite der armer. | |
9Wie zijn oore afkeert die wet te hooren, diens gebet sal een afgriselijck vereysen zijn. | |
10Wie die rechtuaerdige verleyt op eenen quaden wech, Dye sal in sinen Ga naar margenoot* doot) vallen, maer die eenuoudige sullen goet beeruen. | |
11Een rijcke duncket dat hi wijs is, Maer een arme verstandige ondersoect hem. | |
12Inder blijschappen der rechtuaerdigher, is veel beroemens, Maer als die ongodlike Ga naar margenoot* regeren,) vallen die menschen. | |
13Wie sine misdaet verberget, dien en salt niet gelucken, Maer wiese belijdet ende laet, die sal ontfermherticheyt vercrighen. | |
14Salich is die mensche die altoos vreest, maer wie hartmoedich is, sal in ongeluc vallen. | |
15Een ongoddelike prince die ouer een arm volc regeert, Ga naar margenoot+ dat is eenen briesschenden leeu, ende ghierigen beyr. | |
16Een prince sonder verstant salder vele met valschen belieghen oueruallen, Maer so wie die ghiericheyt haet, die sal lange leuen | |
17Een mensche die aent bloet eender zielen onrecht doet, die en wort niet onderhouden, al waert dat hi oock tot inder helle vloot. | |
18Die simpelijc henen ghaet, die sal salich zijn, Maer wie van verkeerden weghe is die sal eens veruallen. | |
19Wie sinen acker bouwet, die sal broots ghenoech hebben. Maer wie na ledich gaen ghaet, sal met armoeden veruult worden. | |
20Een ghetrouwe man sal zeer ghepresen worden, Maer wie haestet rijck te worden, ☞ die en sal niet ontschuldich bliuen | |
21Ga naar margenoot* Die int oordeel persoonen kent, en doet niet wel) Want dese laet die waerheyt achter, om een bete broots. | |
22Wie tot rijcdom haestet, ende is nidich ouer dandere, Die en weet niet dat hem Ga naar margenoot* armoede) ontmoeten sal. | |
23Ga naar margenoot+Wie eenen mensche straft, die sal naemaels ghonste vinden, Meer dan dye hem bedriecht, doort smeeken der tongen. | |
24Wie sinen vadere oft moedere heymelic yet neemt, ende seit, Het en is geen sonde Die is des dootslagers mede deelachtich. | |
25Die hem seluen beroemt, verwect gekijf, Maer wie hem opten HEERE verlaet, ☞ sal Ga naar margenoot* behouden worden | |
26Wie hem op zijn herte verlaet, is een sot, Maer wie met wijsheyt gaet, sal Ga naar margenoot* gepresen worden,) | |
27Wie den arme geeft, dien en sal niet gebreken. Maer wie zijn ooghen afkeert, die sal ghebreck lijden. | |
[pagina D2v]
| |
28Als die ongodlijcke op comen, so verbergen hen die luyden, Maer als si vergaen soo worden dye rechtuaerdighe vermenichfuldicht. | |
§ Van eenen stijfneckighen, van eens ongodlijcken ghewelt, van eenen rechtuaerdighen coninck, van die roede die den sone onderwijst, van een prophecie, van een lecker kint. |
|