De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xxvi. Capittel.

[p. D1v]

1

⁺GHelijck sneeu inden somer, ende regen inden oogst, Also en betaemt den sotte die eere niet.

+ A

2

Ghelijck een voghel daer henen om hooge vaert, ende een ^* mussche) ouer vlieghet, Also en quetst eenen onuerdienden vloeck niet.

* the. swaluwe

3

Den paerde een gheessele, ende den ezele eenen thoom, Ende den sotte een roede op den rugghe.

4

En antwoort den sotte niet na zijnder sotheyt, Op dat ghi hem ooc niet ghelijc en wort.

5

Maer antwoort den sotten na zijnder sotheyt, Dat hi hem niet en late duncken dat hi wijs si.

6

Wie zijn sake door eenen sotten bode bescict, Die is ghelijck een lamme aen die voeten ende die die boosheyt drinct.

7

Ghelijck die cruepele te vergheefs schoone beenen heeft, ⁺ Soo is onbetamelijck die bisprake in des sotten mont.

+ B

8

Wie eenen sotte eere aendoet, is als die eenen ^* steen) op eenen hoop ^* steenen) leet.

* the. edelen steen

* the. die ghemeyn steenen

9

Een bisprake in eens sotten mont, is ghelijck eenen doorne, die in eens dronckens hant geboren wort.

10

Dat oordeel voleyndet die saken, ⁺ Ende die eenen sotte beueelt te swighen, die stillet die gramschappen.

+ ij.petri. ij c

11

Ghelijc eenen hont zijn wtgebraecte weder etet, Also is die sotte die zijn sotheyt weder bedrijft.

12

Ist dat ghi eenen siet dien dunct dat hi wijs is, Daer is aen eenen sotte meer hoeps dan aen hem.

13

Die traghe seyt, Daer is eenen ionghen leeu opten wech, Ende een leeuwinne opter straten.

14

Een luye keert hem in dat bedde, ghelijck die duere in die harre.

15

Die luye steect zijn hant onder zijn ocselen, ^{+ +} Ende het wort hem suer dat hise weder totten monde brenghet.

+ ecc. xxviij d

+ C

16

Eenen sotte dunct dat hi wijser is, dan seuen mannen die redenen wt spreken.

17

Wie met onlijdtsaemheyt voorbi ghaet, ende hem menghet in vremden gheschille, die is ghelijck eenen die den hont bi die ooren luert.

18

Ghelijc die schadelijck is, die met geschut ende pijlen schiet om te dooden,

19

Also doet een valsch mensche met sinen vrient, ende spreect daer na als hi beuonden is, ick hebt al boerdende ghedaen.

20

Als daer gheen hout meer en is, so gaet dat vier wt, Ende als die oorblaser wech is, so houdt den twist op.

21

Ghelijck die colen tot gloeyende colen, ⁺ ende hout tot een vier, also maect een kijfachtich man twist.

+ D

22

Die woorden des oorblasers zijn ghelijck ^* oft si simpel waren) ende si gaen int binnenste des buycs.

* the. slaghen

23

Recht oft ghi eenen aerden pot wout vercieren met vuylen schuyme van silner, So zijn ^* swillende) lippen gheuoecht met eenen boosen herte. [kolom]

* h. fininige

24

Die viant wort bekent bi zijn redenen, als hi in zijn herte met valsheyt omme ghaet.

25

Als hi zijn stemme vrienthout maect, soo en ghelooft hem niet, Want daer zijn seuen boeuerien in zijn herte.

26

Wie den haet bedriechlijck verbercht, op dat hi schade doe, Dies boosheyt sal voor ^* den raet) gheopenbaert worden.

* the. de ghemeynde

27

Wie eenen cuyl maect, die sal daer inne vallen, Ende die eenen steen wentelt op dien sal hi comen.

28

^* Een bedriechlijcke tonge, en bemint die waerheyt niet) ^* Ende eenen mont die oneerbaer van spraken is) wercket vallen.

* h. Een valsche tonge haet hem die haer verootmoedicht

* thebre. een vleymont

§ Van roem, van eens sotten gramscap, van die fame der rechtueerdicheyt, van die soetheyt des goeden moets, van een pluymstrikere, van een kijfachtich wijf, van die heylighe schrift.