De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DIt zijn oock Salomons bispraken, die welcke ouergeset hebben die mannen Ezechie des conincs van Iuda. | |
2Het is gods eere een heymelijc dinc te verbergen, Maer der coningen eere ist een dinc te ondersoecken. | |
3Den hemel is hooch ende die aerde diep, maer der coningen herte is ongrondeerlijck. | |
4Doet den roeste wech vanden siluer, Soo sal een reyn vat daer wt comen. | |
5Doet wech dat ongodlijc wesen van des Conincs aensichte, So wort sinen throon met gherechticheyt geuesticht. | |
6Ga naar margenoot+En verthoont v niet heerlijc voor den coninck, Ende en staet niet in die plaetse der grooter. | |
7Want het is v beter datmen tot v segge, Coemt herwaerts op, dan dat ghi voor den prince vernedert wort. | |
8Ga naar margenoot* Dat uwe ooghen gesien hebben en brengt niet volliken wt in twistachtighe kijuagie, dat ghi bi auontueren namaels niet en moecht beteren) als ghi uwen vrient onteert hebt. | |
9Handelt v sake met uwen vrient, Ende en openbaert Ga naar margenoot* eenen vremden uwe) verholentheyt niet, | |
10Op dat hijt [kolom] v niet en verwijte als hijt gehoort heeft, ende dat hi niet op en houde van v te verspreken, Ga naar margenoot* Genade ende vrientscap die verlossen, die welcke ghi v behoudet, dat ghi niet versmadelijc en wordet) | |
11Een woort gesproken tot zijnder tijt, is gelijc gulden appelen in silueren Ga naar margenoot* bedden.) | |
12Wie eenen wisen straft die hem hoort, die is ghelijck eenen gulden oorrinck ende Ga naar margenoot* blinckende peerle.) | |
13Ghelijck die coude des sneeus ter tijt des oofts, Ga naar margenoot+ Soo is een getrou bode dien die hem gesonden heuet, ende zijns Heeren ziele doet hi rusten. | |
14Een beroemelijck ghelouende man, ende die niet en geeft, Die is ghelijck wolcken ende windt sonder reghen. | |
15Door verduldicheyt sal een prince versoent worden, Ende een saechte tonghe sal breken die hardicheyt. | |
16☞ Vindi hoenich, so eedt dies so vele dattet v ghenoech si, dat ghi niet, als ghi te sadt wordet, wt en braket. | |
17Ontrect uwen voet vanden huyse ws naesten, Op dat Ga naar margenoot* hi in eenich tijt als hi sat is, v niet en hate.) | |
18Wie tegen sinen naesten valsche getuygenisse spreect, Die is een spiesse, swaert ende scherpe pijl. | |
19Ga naar margenoot* Die zijn hope stelt op eenen ongetrouwen inden dach der bangicheyt,) die is gelijc eenen verrotten tant, ende eenen slipperenden voet die moede is, ende sal sinen mantel verliesen inden dach der couden. | |
20Ga naar margenoot+Wie eenen boosen, herte liedekens singt, dat is ghelijck edic op vol aerde. Ga naar margenoot* Gelijc een motte den cleede ende een worm den houte, also let droefheyt des mans herte.) | |
21Hongert uwen viant, so spiset hem met broode, Dorstet hem, so drencket hem met water. | |
22Want ghi sult colen, op zijn hooft vergaderen, Ende die HEERE salt v vergelden. | |
23Den noorden windt verdrijft den reghen, Ende een suere aensicht, die achterclappende tonge. | |
24Het is beter inden hoecke vanden huyse te sitten, Dan bi een kijfachtighe vrouwe in Ga naar margenoot* een ghemeyn) huys. | |
25Een goet geruchte wt verren lande is gelijc cout water eender dorstiger zielen. | |
26Een rechtueerdige die voor eenen ongodliken valt, is gelijc een fonteyne metten voeten omgeroert, ende een veruuylde water adere. | |
27Gelijc als die te vele honichs etet, hem dat niet goet en is Ga naar margenoot* So die een ondersoecker der maiesteyt is, sal vander eeren verdruct worden.) | |
28Een man die sinen geest Ga naar margenoot* int spreken niet gehouden) en can, is gelijck een open stadt sonder mueren. | |
§ Van des sotten eere ende vanden vermaledien ende vanden sotte, ende datmen den sotte niet prediken en sal laten, vanden wederkeerende totten sonden. Vanden tragen, vanden onlijdtsamen, vanden oorblasere, vanden bedriechlijcken vrient |
|