De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xviij. Ca.

1

^+* HI soect oorsake die van sinen vrient scheyden wille, Hi ist waerdich, datment hem altijt verwijte.)

+ A

* h. Wie lust heeft aen oneenicheyt, die soeckt twist waer hi kan

2

Een sot en ^* ontfanct gheen woorden van wijsheyt, ten si dat ghi segt dinghen, die in zijn herte verkeerende zijn.)

* theb. heeft gheenen lust aen dat verstant maer soo wat in zijnder herten omgaet

3

Als die ongodlijcke comet ^* in die diepte der sonden, versmaet hijt, Maer hem volcht na verwijt ende schande.)

* h. so coemt oock verachtinghe, Ende versmaetheyt met scande

4

Die woorden in eens mans mont, zijn ghelijck diepe wateren, Ende die fonteyne der wijsheyt, is een ouerloopende beke.

5

Het en is niet goet, den persoon des ongodliken wt te nemen inden recht, dat ghi daer om af sout ghaen van die waerheyt.

6

Die lippen des sotten menghen hen in den twist, ende sinen mont brengt kiuinge voort.

7

⁺Den mont des sotten, is zijn vernielinghe, Ende sine lippen ^* zijn den val van) sine eyge-[kolom]ne ziele.

+ B

* h. vangen

8

Die woorden des ghenen die met twee tonghen spreket zijn, ^*) oft si simpel waren, ende si varen tot in die camere des buycs.

* th. slaghen

9

^* Die vreese worpt den traghen neder, Maer die zielen der wijfachtigher mannen sullen hongher lijden.) Wie saecht, ende slap is in sinen arbeyt, die is een broeder dies die zijn eyghen wercken verderft.

* ten is niet int hebree.

10

Die naem des HEEREN is een vaste thorren, Die gherechtighe sal derwaerts vlieden, ende behouden, ende behouden worden.

11

Dat goet des rijcken, is een vaste stadt zijnder starcheyt, ende gelijc een hooghe muer rontsomme hem.

12

Eens menschen herte verheft hem eer het ^* te samen ghewreuen) wort, Ende wort vernedert, eert met eere verheuen wort.

* h. gebroken

13

⁺Wie antwoort, eer hijt hoort, die bewijst dat hi sot is, ende wort bescaemt.

+ C

14

Des menschen gheest ⁺ onderhout sine crancheyt, Maer wie kan eenen ^* gheest verdraghen die lichtelijcken tot gramschappen gheneycht is.)

+ (onderhouden) dat is, goeden moet, lichtet alle quaet

* th. bedroefden gheest draghen

15

Een herte des wijsen sal kennisse besitten, ende die oore des wijsen soect gheleertheyt.

16

Dat gheschencke des menschen maect hem den wech ruym, ende maect hem plaetse, om te ghaen voor den princen.

17

Die rechtuaerdighe is zijns eygens beschuldiger, ten eersten, Coemt zijn vrient, soo sal hi hem ondersoecken.

18

Dat lot stillet den twist, Ende sceydet tusschen die machtighen oock.

19

⁺Een broeder die sinen broedere met hulpe bistaet, is ghelijc een vaste stadt, Ende die ^* oordeelen) ghelijc grendelen aen die steden.

+ D

* h. aen malcanderen houden

20

Eenen man wort sinen buyck vol vander vruchten zijns mondts, Ende ^* die spruyten) zijnder lippen, sullen hem versaden.

* h. dat incomen

21

Doot ende leuen staet inder hant der tongen, Wiese bemint, die sal van haerder vrucht eten.

22

Wie een ^* goet) wijf vindet, die vint wat goets, Ende sal scheppen ^* vrolicheit) vanden HEERE. ^* Wie dat een goede vrouwe wt iaecht, verdriuet tghoet, Maer wie een ouerspeeldersse houdt, is sot ende onwijs)

* ten is niet int hebree.

* h. een goet behaghen.

* ten is niet int hebree.

23

Een arme spreect met smeecken, Een rijcke antwoort stoutelijck.

24

Een vriendelijck man tot gheselschap, ⁺ sal vriendelijcker wesen, dan een broeder.

+ § Vremde doen meer goets, dan eyghene vrienden.

§ Vanden slechten armen, Ende van snelheyt, Ende van sotheyt, Vanden rijcken ende armen vrient, Van een valsch ghetuyghe, van eens conincs gramschap, van een kijfachtich wijf.