De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* HEt behoort den mensche toe, zijn ziele te bereyden, ende den HEERE die tonge te regeren. | |
2Alle die weghen des menschen zijn , sinen ooghen openbaer, Maer die HEERE is die wegher der gheesten. | |
3Ontdect) den HEERE, uwe wercken, So sullen uwe opsetten voort gaen. | |
4Die HEERE heeft alle dinghen ghemaect, om zijns selfs wille, Ooc den ongodliken, totten quaeden daghe. | |
5Een stout herte, is den HEERE een agriselicheyt, Ende en sal niet onschuldich zijn, al dedemen alle die handen te samen. | |
6Door barmherticheyt ende waerheyt, wort die misdaet versoent, Ende door die vreese des HEEREN, schouwetmen dat quaet. | |
7Als yemants weghen den HEERE wel behaghen, Soo sal hi ooc sine vianden totten vrede bekeeren. | |
8Het is beter weynich met rechtuaerdicheit, dan vele vruchten met boose onrechtuaerdicheyt. | |
9Des menschen herte oordineert sinen wech, Maer Ga naar margenoot* het behoort den HEERE, te vorderen) sinen ghanck. | |
[pagina C6r]
| |
10Wanneer prophecie int herte des conincs is, so Ga naar margenoot* en sal sinen mont) int oordeel niet faelgeren. | |
11Ga naar margenoot+Wage ende gewichte zijn die oordeelen des HEEREN, Ende alle Ga naar margenoot* steenen der werelt) zijn sine wercken. | |
12Die onduechdelijcke wercken doen, zijn den coninck afgriselic Want door rechtuaerdicheit wort den throon gheuesticht. | |
13Rechtuaerdige lippen zijn der coninghen welbehaghen, Ende so wie oprechtelic spreect, die sal Ga naar margenoot* gheschicteliken gheuordert) worden. | |
14Die verbolgentheyt des conincs, is een dootlijck bode, Maer een wijs man sal hem versoenen. | |
15In die vrolicheit des conincs aensichts is tleuen. Ende zijn goedertierenheit is ghelijck een auontregene | |
16Ga naar margenoot* Besidt) die wijsheyt, Want si is beter, dan gout, Ende verwerft verstandighe voorsichticheyt, want si is edelder, dan siluer. | |
17Der oprechtigher wech schouwet dat arghe ende wie sinen wech bewaert, die behoudt zijn leuen. | |
18Hoouaerdicheit ghaet voor dat verderuen henen, Ende voor den val sal den gheest verheuen zijn. | |
19Het is beter vernedert te wesen met den saechtmoedighen, dan roof wt te deelen met den hoouaerdighen. | |
20Die Ga naar margenoot* geleert is int woort) die sal goede dinghen vinden, ende die is salich, die in den HEERE hopet. | |
21Die wijs is van herten, sal voorsichtich genoemt worden, ende die soet is van Ga naar margenoot* wtsprake sal meerder dinghen vinden.) | |
22Die onderwijsende leeringhe, is den besittere een fonteyne des leuens, Ga naar margenoot+ Maer die leeringhe der sotten, is sotheyt. | |
23Des wijsen herte, sal onderwijsende, sinen mont leeren, ende sal toe doen bequaem beuallicheit, sinen lippen. | |
24Welghestelde woorden zijn honichraten, Soeticheyt der zielen, ende ghesontheyt der ghebeenten. | |
25Daer is eenen wech, die den mensche recht dunct te wesen, Maer zijn laetste eynden leyden ter doot. | |
26Ga naar margenoot* Een siele des arbeyders arbeit voor haer seluen) Want daer toe heeft haer haeren mont gedwonghen. | |
27Ga naar margenoot* Een ongodlijc) man grauet na quaet, Ga naar margenoot+ ende in sinen lippen bernet vier. | |
28Een verkeerde mensche verwect twist, ende een aenbrengher maect princen oneens. | |
29Een onrechtuaerdich mensch Ga naar margenoot* suycht in quaet) sinen vrient, ende en leyt hem op gheenen goeden wech. | |
30Ga naar margenoot* Wie dat met verbaesden oogen quaet dencket, bijtende op zijn lippen, sal hijt quaet volbrenghen.) | |
31Die ouderdom is een croone der eerwaerdicheit, Die in der rechtuerdicheits weghen sal geuonden worden. | |
32Een verduldige, is beter, dan een starcke [kolom] man, Ende die zijns moets heere is, dan die steden winnet. | |
33Tlot wort inden schoot gheworpen, Maer vanden HEERE, worden si gheeyndet. | |
§ Een blijnde consciencie, Ende vanden kender der herten, van de alder bequaemste perle van eenen rechten vrient ende den regeerder der zielen, van die ooghen der sotten, vanden rechtuaerdighen rade, van die tonghe te dwinghene. |
|