De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xv. Capittel.

1

⁺EEn saechte antwoorde, stillet die gramschap, Maer een hardt woort verwect gramschap.

+ A

2

Die tonghe der wisen verciert die kennisse, Der sotten mont schuymet altoos sotheyt wt.

[p. C5v]

3

Die ooghen des HEEREN aenschouwen alle plaetsen, beyde die quade ende ghoede.

4

Een vreedsame tonghe, is eenen boom des leuens, Maer een ongemanierde, bedroeft den gheest.

5

Die sotte bespot, die castiende onderwisinge zijns vaders, Maer die straffinge behout, sal verstandiger worden.

^* In oueruloedighe rechtuaerdicheyt, is die alder meeste duecht, ⁺ Maer die ghedachten des ongodliken sullen wtgewortelt worden)

* ten is niet int hebree.

+ B

6

Thuys des rechtuaerdigen, heeft dat groote goet, maer in die vruchten des ongodliken is verstooringe.

7

Die lippen der wijsen sullen wtstroyen kennisse. Maer der sotten herte en is niet also,

8

Des ongodliken offerande is den HERE een afgriselicheit, Maer de ^* gelofte) der rechtuaerdiger, is zijn welbehagen

* h. innicheit

9

Des ongodliken wech, is den HEERE, een afgriselicheyt, maer soo wie die rechtuaerdicheyt na volcht, die sal van hem bemindt worden.

10

Het is een quade onderwisinge der ghenen die den padt ^* des leuens) verlaten, Ende so wie die berispinghen hatet, die sal steruen.

* ten is niet int hebree.

11

Helle en verderffenisse, is voor den HERE, Hoe veel te meer, der kinderen der menschen herte?

12

Die ^* quaetdoender) en bemint den ghenen niet die hem straft, Ende en gaet niet totten wisen.

* th. spotter

13

Een vrolijck herte maect een vrolijc aengesichte, Maer in die bedroeffenisse des herten, wort die gheest nedergeworpen.

14

Eens wijs herte, soect geleertheyt, Den mont des sotten, wort gheuoet met gheleertheyt.

15

⁺Alle die dagen des allendighen, zijn quaet, Maer eenen vrien goeden moet, ⁺ is ghelijck een daghelijcs welleuen.

+ C

+ § Goede moet, dat is goede consciencie.

16

Het is beter een weynich metter vreesen des HEEREN, dan eenen grooten schat, daer onruste in is.

17

Het is beter genoot te wesen, tot wermoes met liefden, dan tot eenen ghemesten ^* kalue) met hate.

* thebre. osse

18

Een toornich man, beroct twist, Maer een verduldige stillet den twist dier verwect is.

19

Die wech der traghen, is als doornachtich ghetuynte, Maer den wech der rechtuaerdigher, is wel ghebaent.

20

Een wijs sone, verblidet den vader, Ende een sotachtich mensche, versmaet zijn moedere.

21

Den sotten, is die sotheyt een bliscap, maer een verstandich man rechtet sinen ghanck.

22

Die gepeynsen worden te niete, waer gheenen raet en is, Maer waer vele raetgheuers zijn, worden si stantuastich ghemaect.

23

^* Die mensche verblijt hem, in die redene [kolom] zijns monts), Ende een woort tot zijnder tijt is dat alder beste.

* th. Tis eenen vruechde, alsmen hem terstont antwoort.

24

Die wech des leuens gaet opwaerts ^* tot den geleerden), Op dat hi schouwe die alder nederste helle.

* the. cloec maken

25

⁺Die HEERE sal dat huys des hoouaerdigen in stucken breken, Ende sal vastmaken die palen der weduwen.

+ D

26

Die ^* quade ghedachten) zijn den HEERE een afgriselicheyt, Maer een suyuer redene ^* sal van hem gheuesticht worden.)

* th. opsetten des argen

* th. is lieflic

27

Die die ghiericheyt na volcht, verwert zijn eyghen huys, Maer so wie gheschencke hatet, die sal leuen.

^* Door barmherticheyt ende trouwe, worden die sonden gesuyuert, Maer door die vreese des HEEREN wijct een yeghelijck van tquaet.)

* ten is niet int hebree.

28

Dat herte des rechtuaerdighen sal ouerdencken ^* ghehoorsaemheyt) Maer die mont der ongodliker schuymt quaet wt.

* th. watter te antwoorden is.

29

Die HEERE is verre vanden ongodliken, Ende hi sal verhooren der rechtuaerdigher gehebeden.

30

^* Het licht der ooghen) verblijt dat herte, Een goede fame, maect dat ghebeente vet.

* th. vriendelijck sien

31

Die oore die daer hoort die straffinghe des leuens, sal midden onder die wijsen woonen.

32

Wie castiende onderwisinghe laet varen, ^* versmaet) zijn eyghen ziele, Maer so wie na die straffinghe hoort, ^* is een besitter des herten)

* th. verworpt

* h. die wort cloec.

33

Die vreese des HEEREN, is castiende onderwisinge der wijsheyt, Ende vernederinge gaet voor eere.

Dat God des menschen weghen bestiert, siet, ende weget, Van den goeden weghe, ende loue der armoeden, Van eens conincs verbolgentheyt ende goedertierenheyt, loue, ende wijsheyt ende ootmoedicheyt.