De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2In die alderhoochste hueuelen, staet si openbaerlijc, aenden wege, ende aen die straten, | |
[pagina C3r]
| |
4O ghi mannen, ic roepe tot v, ende mijn stemme tot den kinderen der menscen. | |
5Verstaet ghi cleyne kinderen cloecheyt, ende ghi onwise, nemet ter herten. | |
6Hooret, want ick sal van grooten dinghen spreken, ende mine lippen sullen opghedaen worden, om rechte dingen te spreken, | |
7Want mine kele sal die waerheyt wtspreken, ende mine lippen sullen den ongodliken verachten. | |
8Alle die redenen mijns monts zijn recht, Daer en is niet verkeerts noch valschs in. | |
9Si zijn alle recht wt, den ghenen diese verstaen, ende oprecht, den genen die kennis vinden. | |
10Ga naar margenoot+Ontfanct mine castiende onderwisinge, ende niet siluer, ende verkiest die Ga naar margenoot* leeringe) meer dan costelijc gout, | |
11Want wijsheyt is beter dan alle costelike Ga naar margenoot* rijcdommen) ende allet datmen wenschen mach, en can haer niet ghelijcken. | |
12Ic wijsheyt woone inden raet, ende ick ben in die geleerde ghedachten, | |
13Die vreese des HEEREN hatet die arghe, die hoouaerdicheyt, den hoochmoet, ende den quaden wech, ende den Ga naar margenoot* mont met twee tongen) verachte ic. | |
14Den raet is mine, ende die rechtuaerdicheyt, ende die voorsichticheyt is mine, ende die starcheyt is mine, | |
16Door mi gebieden die princen Ga naar margenoot* ende die machtige ondersceiden de rechtuaerdicheyt) | |
18Rijcdom ende heerlike eere is bi mi, rijcdom van bouen ende gherechticheyt. | |
19Mine vrucht is beter dan gout ende Ga naar margenoot* costelike steenen) Ende mine Ga naar margenoot* spruyten) beter dan wtgecoren siluer, | |
20Ic wandele op Ga naar margenoot* die wegen der rechtuaerdicheyt) Ga naar margenoot+ Opter straten des oordeels, | |
21Dat ick rijc maken soude, die mi beminnen, ende haere schatten vol soude maken. | |
22Die HERE heeft mi Ga naar margenoot* beseten) int beghinsel zijnder wegen, Eer hi yet maecte van tbeginne, | |
23Ic ben ingeset vander eewicheyt, ende vanden ouden tijden, eer die aerde gemaect wert, | |
24Die diepten en waren noch niet, doen was ic gereedt, Noch die fonteynen en waren niet wtghespronghen, | |
25noch die bergen en waren niet Ga naar margenoot* vast staende, door swaer gewichten) voor die hueuelen was ick gereedt, | |
26Hy en hadde daerde noch niet gemaect, Ga naar margenoot* noch die riuieren, noch de harren) des aertrijcs, | |
27Doen hi die hemelen bereyde, doen was ick aldaer. Doen hi die diepten met sinen perc beuinck, | |
28Doen hi de Ga naar margenoot* lochte) bouen vast hechtede, Doen hi Ga naar margenoot+ lostede) die fonteynen der wateren, | |
29Doen [kolom] hi der zee, tperc stelde, ende de wateren een wet settede, dat si niet en souden ouer gaen haer palen. Doen hi dat fundament der aerden leyde, | |
30was ic bi hem, ende spoedichde dat, Ga naar margenoot+ Ende hadde minen wellust daghelics, ende speelde voor hem alle tijt, | |
31Ende speelde op sinen aertbodem, ende mijn wellust is, met den kinderen der menschen te wesen. | |
32Also hoort dan mi nv, mine kinderen, Salich zijn die ghene, die mijn wegen bewaren, | |
33Hoort die castiende onderwisinge, ende wort wijs, ende en wiltse niet verworpen. | |
34Salich is die mensche, die mi hoort, ende waket aen mijnder dueren dagelics, ende met eere waernemet aen die stijlen mijnder dueren. | |
35Wie mi vindt, die vindt dat leuen, ende sal salicheyt vanden HEERE scheppen. | |
36Maer die tegen mi sondicht, die quetst sine ziele, Alle die mi haten beminnen die doot. | |
§ Van die wercken der wijsheyt, Ende roept ons van die kintsheyt, Ende van haerder beloften, Ende van die ouerspelighe vrouwe ketterije. |
|