De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2ende si Ga naar margenoot* dede haere offerhanden) ende mengde den wijn ende bereyde haere tafele, | |
3Ende sandt haere deernen wt, om te nooden op dat pallays, ende die vesten der stadt, | |
4Wie een cleyn kint is, die come herwaerts tot mi, Ende totten onwisen sprac si, | |
5Coemt, etet van minen broode, ende drincket vanden wijn, dien ic v gemengt hebbe. | |
6Verlaet die kijntsheyt, ende leuet, ende gaet door den wech der voorsinnicheyt. | |
7Ga naar margenoot+Wie den spotter castiende onderwiset, die doet hem seluen schande, Ga naar margenoot+ Ende wie den ongodliken straft, die wint voor hem seluen een smette, | |
8En wilt niet straffen den spotter, op dat hi v niet en hate, Straft den wisen, ende die sal v beminnen, | |
9Gheeft den wijsen een oorsake, soo sal hi noch wijser worden, Leert den oprechten, ende hi sal haesten om te ontfanghen. | |
10Der wijsheyt beginsel, is die vreese des HEREN, Ende die verstandenisse is die kennisse der heiliger dingen, | |
11want door mi sullen uwe dagen vermenichfuldicht worden, ende die iaren ws leuens sullen vele worden. | |
12Sijt ghi wijs, so zijt ghi v seluen wijs. Sijt ghi een spotter, so sult ghi alleene dat quaet ongeluc dragen. | |
13Een dwaesachtich roepende onrustich wijf, vol vleeschelike wellusticheyt, en weet niet, | |
14die sidt in die duere haers huys opten stoel, in een hooge plaetse van die stadt, | |
15om te nooden alle die voorbi den wech gaen, ende die haeren wech wandelen, | |
16Wie is cleyn ende onwijs, die come tot | |
[pagina C3v]
| |
mi herwaerts, Ende totten sotte spreect si, | |
17Die ghestolen wateren, zijn veel soeter, Ende dat verborghen broot, is vele ghenoechliker. | |
18Maer hi en weet niet dat daer Ga naar margenoot* ruesen) zijn ende haere gasten in die diepte der hellen. Ga naar margenoot* Want die met haer tsamen geuoecht wordet, sal neder dalen ter hellen, Want die van haer wech ghaet, sal behouden worden.) | |
§ Van den wijsen ende dwasen sone, van den rechtuaerdighen ende ongoddelijcken vanden oprechten ende boosen, van die liefde ende vanden haet, ende van dat goet ende quaet der tonghen. |
|