De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot* BElijdet) den HEERE, want hi goet is, want zijn bermherticheyt is inder eewicheyt. | |
2Ga naar margenoot+Wie sal die machticheden des HEEREN wtspreken? Ga naar margenoot+ Ende verhoort maken alle sine louen? | |
3Salich zijn si die dat oordeel bewaren, Ende doen rechtueerdicheyt in alle tijt. | |
4HEERE ghedenct onser, na uwen goeden wille, dien ghi tot uwen volck hebt, Besoeckt ons, met uwe salicheyt. | |
5Dat wi beschouwen, dat goet uwer wtuercorenen, ende ons verblijden, in die blijschappe ws volcs, Ende mi verhueghen, met uwen erfdeele. | |
6Wi hebben gesondicht met onsen vaderen, Wi hebben onrechtueerdeliken ghedaen ende boosheyt volbracht. | |
7Ga naar margenoot+Onse vaderen in Egypten, en verstonden uwe wonderen niet, Ga naar margenoot+ Si en ghedachten niet die menichten uwer ontfermherticheden. Ga naar margenoot* Ende waren verweckende uwen toorne opclimmende in die zee) te wetene, aen de roode zee. | |
8Maer hi behieltse om zijns naems wille dat hi sine machticheyt bekent soude maken. | |
9Ende hi berispte die roode zee, doen wert si drooge, Ende hi leydese door die diepten | |
[pagina A8v]
| |
gelijck in die woestine. | |
10Ende hi halpse vander hant, des ghenen diese haette, ende hi verlostese vander hant des viants. | |
11Ende hi bedecte haer wederpartijders met water, datter niet een ouer en bleef te liue. | |
12Doen gheloofden si, aen sine woorden, ende songhen sinen lof. | |
13Maer si vergaten terstond zijnder wercken, si en behielden sinen raet niet. | |
14Ende si werden belust inder woestinen, ende temteerden God, in die plaetse sonder water, | |
15Ga naar margenoot+Ende hi gaf hen haer bede, Ende seyndede Ga naar margenoot* versaetheyt in haere zielen.) | |
16Ende si verwecten Moysen inden leger, Aaron den heylighen des HEEREN. | |
17Die aerde dede haer open ende verslont Dathan, ende bedecte die vergaderinge Abiron. | |
18Ende vier wert in haer Ga naar margenoot* synagoge) aengesteken, Die vlamme verbrande de ongodlike. | |
21Si vergaten Gods haers salichmakers, Die so groote dingen in Egypten gedaen hadde, | |
22Wonderlicheden inden lande Cham, ende veruaerlijcke wercken aen die roode zee. | |
23Ende hi sprack, Dat hise vernielen soude, En hadde Moyses zijn wtuercorene niet ghestaen uoor hen, teghen den brueke, Dat hi sine verbolghentheyt af soude keeren, op dat hise niet verstroyen en soude. | |
24Ende si achteden voor niet, dat lant het welck weert was, begheert te worden. Si en gheloofden sinen woorde niet, | |
25ende murmureerden in haer tenten, Si en gauen der stemmen des HEEREN geen gehoore. | |
26Ende hi hief sine hant op teghen hen, Dat hise neder soude slaen, inder woestinen. | |
27Ende haer saet onder die heydenen soude worpen ende verstroyense in die landen. | |
28Ende si hebben ghewijt geweest Beelphegor ende aten vander offeranden der dooden. | |
29Ende vertoornden hem met haeren doene, Doen vermenichfuldichden die plaghen oock onder hen. | |
31Ende het wert hem gherekent tot rechtueerdicheyt, van gheslachte tot gheslachte, tot inder eeuwicheyt. | |
32Ende si vertoornden hem aen tgeschilwater, Ende Ga naar margenoot* Moyses is ghequelt) om haeren wille, | |
33Ga naar margenoot* Want si sinen geest tot gramscap verwecten) [kolom] Ende hi ondersceydet met sinen lippen, | |
34Si en hebben niet vernielt die volcken, Daer af hen die HEERE gheseyt hadde. | |
35Ende si mengden hen onder die heydenen, Ende leerden haer wercken, | |
36Ende dienden haeren afgoden, Die waren hen tot verargeringhe. | |
38Ende stortteden ontschuldich bloet, dat bloet haerder sonen ende haerder dochteren die si offerden den afgoden van Chanaan. Ende dat lant is beulect met bloedige sonden, | |
39Ende dat aertrijc is besmet met haer wercken Ende in haer nieuwe vonden, nhebben si van god met afgoden gheboeleert. | |
40Doen verbolch die toornicheyt des HEEREN, ende creech een afgriselicheyt aen sinen erfdeele. | |
41Ende gafse in die handen der heydenen, Dat ouer hen heerschapten, diese haten. | |
42Ende haer vianden queldense zeere, ende werden verootmoedicht onder haere handen, | |
43hi verlostese dicwils. Maer si verwecten hem tot stuerheyt met haeren voornemen, Ende werden vernedert door haer misdaet. | |
44Ende si sach haeren noot aen, doen si gequelt werden, ende hi verhoorde haere ghebeden, | |
45Ende ghedacht voor hen op zijn verbont, Ende het berouwede hem na sine menichfuldicheden der barmherticheyt. | |
46Ende gafse tot ontfermherticheyt, Voor alle diese gheuanghen hadden. | |
47Maect ons salich HEERE onse Godt, Ende brenct ons tesamen wt den heydenen. Dat wi Ga naar margenoot* belijden) uwen heyligen name, ende Ga naar margenoot* glorieren) in uwen loue. | |
48Ghebenedijt si die HEERE die God van Israel van eewicheyt tot eewicheyt, Ende alle tvolc segghe, dat moet so gheschieden Ga naar margenoot* dat moet so gheschieden.) |
|