De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot* GHebenedijt) den HERE mijn ziele, HEERE mijn God, ghi zijt zeer heerlijck gheworden, Belijdinge ende vercieringe hebt ghi aenghedaen. | |
2Ghi dect v met licht gelijc met eenen cleede, Ghi recket wt den hemel, gelijck een Ga naar margenoot* vel.) | |
3Ghi weluet zijn ouerste met watere, Ghy maect v de wolcken tot Ga naar margenoot* uwe opclimminge) ende gaet op die vederen des wints. | |
5Ghi die dat aertrijc fundeerde op sinen bodem, dattet niet en sal inder eewicheyt veruoert worden. | |
6Ga naar margenoot+Den afgront der diepten is haer decsel als een cleet, die wateren sullen op die bergen staen, | |
7Maer van uwe scelden sullen si vlieden, Vander stemmen ws donders sullen si vreesen. | |
8Die bergen Ga naar margenoot* climmen), ende die beemden dalen totter plaetsen die ghi hen ghefundeert hebt. | |
9Ghi hebt eenen pale gheset, daer si niet voorbi gaen en sullen, ende en sullen niet weder comen, om dat aertrijck te bedecken. | |
10Ghi laet fonteynen springen inden leegen dalen die wateren sullen tusscen die bergen henen gaen. | |
11Alle dieren des velts sullen drincken, Ende die wilde ezels sullen Ga naar margenoot* verwachten in haeren dorste.) | |
12Ga naar margenoot+Op hen sullen woonen die vogelen des hemels, ende laten haer stemmen hooren wt middel der Ga naar margenoot* steenroetsen.) | |
13Ghi maect de bergen vochtich van uwen hoochsten, van de vruchte dijnre wercken salt aertrijc versaedet worden. | |
14Ghi laet hoy wassen voor die beesten, ende cruyt voor den arbeyt der menscen, Dat ghi broot wt der aerden brengen soudt. | |
15Ende dat den wijn des menscen herte verblide, ende zijn gedaente blincke van olie, ende dat broot des menscen herte stercke, | |
16Die boomen Ga naar margenoot* der velden) sullen versaedet worden, die cederboomen Libani die hi geplant heeft. | |
18De hooge bergen zijn toeulucht den Ga naar margenoot* herten), die steenroetse Ga naar margenoot* den eghelen.) [kolom] | |
19Ghi maecte die mane datmen die tijden daer mede kennen soude, de sonne weet haeren onderganc, | |
20Ghi steldet duysternisse ende het werde nacht, Ga naar margenoot* in haer sullen voorbigaen) alle beesten des wouts. | |
21De ionge leeuwen die daer briesschen na den roof, ende haer spise soecken van gode. | |
22Die sonne is opgegaen ende si zijn vergadert, si sullen in haer slaepholen geleet worden. | |
23Die mensce sal wtgaen tot sinen arbeyt ende tot sinen wercke ten auont toe. | |
24Ga naar margenoot+HEERE hoe zijn uwe wercken so menigherley, ghi hebtse alle wijslijck ghemaect, ende die aerde is vol uwer Ga naar margenoot* besittinge) | |
25Deze zee die so grote ende wijdt is, daer zijn cruypende dieren sonder getal, Beyde groote ende cleyne dieren, | |
26aldaer sullen doorgaen die scepen. Ga naar margenoot* Desen drake dien ghi ghemaect hebt om hem te bespotten.) | |
27Si wachten alle na v, dat ghi hen spijse soudt geuen tot zijnder tijt, | |
28Als ghijt hen geeft so vergaderen zijt, als ghi doet uwe hant open so worden si met goede versaedet. | |
29Verbercht ghi v aensicht, so verscricken si, Ghi neemt wech haeren adem, so vergaen si, ende sullen weder verkeeren in haeren stof. | |
30Laet wt, uwen Ga naar margenoot* geeste) so worden si gescapen, Ende verniewet dat aensiene der aerden. | |
31Die eere des HEEREN si eewich, De HERE sal hem verblijden in zijn wercken. | |
32Die die aerde aenschouwet ende doetse beuen, die aentast die berghen, so roocken si. | |
33Ic sal den HERE singen in mijn leuen, ende minen God lof singen also lange als ic ben. | |
34Mijn redene moet hem wel beuallen, maer ic sal mi inden HEERE verblijden. | |
35Der sondaeren moet een eynde worden opter aerden, ende der ongodliker tot dat si niet meer, daer en zijn, Ga naar margenoot* Ghebenedijt) den HERE mijn ziele, Alleluya. |
|