De Vorsterman Bijbel

§ Dauids .xciiij Psalm. ⁺ Venite

+ int heb. den xcv. psalm

1

⁺COemt herwaerts, laet ons den HEERE verhueghen, ⁺ ende iubileren den Gode onse salicheyt.

+ A

+ (Iubileren) is wt blijscappen roepen

2

Laet ons met dancbaerheyt, voor zijn aensicht comen, ende hem wet Psalmen iubileren

3

Want die HEERE is een groot God, ende een groot coninck ouer alle Goden.

4

Want in zijnder handt zijn die eynden der aerden, ende die hoochten der bergen zijn ooc sine.

5

Want die zee is sine, ende hi heeftse gemaect, ende zijn handen hebben dat drooge bereydt.

6

⁺Coemt, laet ons aenbidden, ende nedervallen ende schreyen voor den HEERE die ons ghemaect heeft.

+ B

7

Want hi is onse God, ende wi dat volck zijnder weyden, ende schapen zijnder handen. ⁺

+ hebre. iij.b. ende .iiij.b

8

Huyden, ist dat ghi zijn stemme hoort, en wilt uwe herten niet verharden

9

^* gelijc als inder vertoorninghe naer den) dach der becooringhe inder woestinen. Daer mi uwe vaders temteerden, si proefden ende saghen oock mine wercken.

* theb. gelijc inden twist gheschiede gelijc inden

10

Daer ick veertich iaer verstoort was, ouer dat geslachte, ende sprack, Dese dwalen van herten.

11

Ende dese en bekenden mijn wegen [kolom] niet, den welcken ick swoer in mijnder gramschappen, Si en sullen niet tot mijnder rusten comen.