De Vorsterman Bijbel

§ Een gebet Moysi des mans Gods. Den .lxxxix. Psal. ⁺ § Domine refugium factus

+ int. heb. den xc. psalm.

1

⁺HEERE ghi zijt onse toeulucht geworden van gheboorte tot gheboorte.

+ A

2

Eer dan die berghen ghemaect waren, ende dat lant, ende dat aertrijck bereyt wert, Sijt [kolom] ghi God van eewicheyt tot eewicheyt.

3

^* en keert niet af den mensce inder verootmoedicheyt, ende ghi hebt gheseyt, wort bekeert o kinderen der menschen.)

* th. Ghi die den mensce keerdt int verderuen ende segt, comet weder ghi kinderen der menschen.

4

Want duysent iaren zijn voor v als eenen dach, die ghisteren voorbi gegaen is. ⁺ Ende gelijc een nachtwake,

+ B

5

^* ende die voor niet gheacht worden, sullen haer iaren zijn.

* th. ghi trecse wech, ende zijn eenen slape gelijc ende verandert gelijc hoy, Dat vroech bloemet, ende hem verandert Maer des auonts wordet afghehouwen ende verdorret.

6

Des morgens vroech laet hem voorbi gaen als gras, des morgens vroech laet hem bloeyen ende voorbi gaen, Des auonts laet hem nederuallen, hart worden ende verdorren.)

7

Want wi zijn vergaen in uwe gramscap, ende voor uwe verbolgentheyt zijn wi verbaest.

8

Ghi sette onse misdaet voor v aensicht, ^* onsen loopende tijt int verlichten van uwen aensichte.

* th. onse heimelike sonde int licht voor uwen aensichte, want alle onse dagen zijn wech in uwe gramscap wi hebben onse iaren ouergebracht ghelijc een gheclap

9

Want alle onse daghen ghebraken, ende wi ghebraken in uwer gramschap. Onse iaren sullen hem oeffenen in gedachten als een spinne)

10

Die daghen onser iaren zijn in hen seluen tseuentich iaren. Maer ist dat ten hoochsten coemt is .lxxx. iaren, ende voort meer is zijn leuen arbeyt ende pijne.

^* Want die saechtmoedicheyt is bouen comen, ende wi sullen berispt worden.)

* th. want het vaert snellijc henen ende wi vliegen wech

11

Wie heeft bekent de macht uwer gramscap? ^* ende wie heeft voor de vreese weten te tellen dijnen toorne?

* th. want hoe zeer dat men voor v vreset so zeer sidi gram, Laet ons weten tghetal onser dagen dat wi ingaen met wise herten.

12

Maect also bekent dine rechte hant, ende die gheleerde van herten in wijsheyt.)

13

⁺HEERE, keert v, hoe langhe? ende laet v verbidden van uwen knechten.

+ C

14

^* Wi zijn des morgens vroech veruult met uwe barmherticheyt, wi zijn vrolijck gheweest, ⁺ ende wellustich in alle onsen daghen,

* th. veruult ons vroech met uwe bermherticheyt, so sullen wi verhuegen ende blijde wezen alle onse dagen verblijt ons.

+ D

15

Wi zijn verblijt) voor die dagen, inde welcke ghi ons hebt verootmoedicht voor die iaren, in de welcke wi quade dinghen ghesien hebben.

16

Thoont uwen knechten uwe werc ende uwe vercieringe ouer haer kinderen.

17

Ende het schijnsel des HEEREN ons godts si ouer ons, ende bescict ghereckelijc de wercken onser handen bouen ons, ende dat werck onser handen beschict ghereckelijck.