De Vorsterman Bijbel

§ Dauids .xlv. Psalm, Een liedt der kinderen Chore, vander ioncheyt hooch te singen. ⁺ § Deus noster refu.

+ int. heb. den xlvi psalm

2

⁺GOdt is onse toeulucht ende stercte, Een hulper inden grooten nooden, die ons nv hebben zeer veel geuonden.

+ A

3

Daeromme en sullen wi niet vreesen, als die aerde beuen sal, ende die bergen midden in die zee veruoert worden.

4

Huer wateren hebben gheluyt ghegeuen, ende zijn beroert, Die bergen beueden van zijnder stercheyt.

5

Die loopende stroom der riuieren verblijt die stadt Gods, die alderhoochste heeft zijne woninghe gheheylicht.

6

God en sal midden in huer niet beroert worden, God salse vroech inder dageraet helpen,

7

Die heydenen zijn verbaest, ende die conincrijcken zijn gebuycht, ⁺ hi heeft zijn stemme laten hooren, ende die aerde heeft geschudt gheweest.

+ B

8

Die HEERE der heyrscaren is met ons, Iacobs God is onse ontfangher.

9

Coemt herwaerts ende aensiet die wercken des HEEREN, wat wonderlijke vremde dingen hi opter aerden geset heeft.

10

Hi heeft die strijden wechgenomen tot aender werelt eynde, ⁺ Hi sal te niet doen den boghe, ende breken die wapenen ende die ^* schilden) sal hi met viere verbernen.

+ C

* h. wagenen

11

^* Weest ledich, ende besiet) dat ic God ben, Ick sal verheuen zijn onder die heydenen, Ick sal verheuen zijn opter aerden.

* the. laet af ende bekent

12

Die HEERE der heyrcrachte is met ons, Iacobs God is onse ^* ontfanger.)

* the. bescermer.