De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij3Ic heb alsoe wel een herte als ghi, ende en ben niet neerdere dan ghi ende wie ist, die dat nyet en weet, dat ghi wetet. | |
4Wie van sinen vrient bespot wort als ick die sal God aenroepen, die sal hem verhooren, Want die slechtheyt des rechtueerdichs wordet bespot, | |
5ende is een lampe den rijcken, verachtet in huerder herten, maer bereyt Ga naar margenoot* tot eenen ghescicten tijt) | |
6die wooninghen der roouers zijn, vol van oueruloedicheyt, ende si verwecken God stoutelijc tot gramscappen, al ist dat God alle dinghen in haer handen heeft ghegeuen. | |
7Vraecht doch den vee, dat salt v leeren, Ga naar margenoot+ ende die voghelen des hemels sullent v seggen | |
8oft spreect metter aerden, die sal v antwoorden, ende die visschen inder zee sullent v vertellen, | |
9Wie en weet dat niet, dat des HEREN hant al dit gemaect heeft? | |
10in zijnder hant is die siele, ende al datter leeft, ende die geest van allen vleesche des menschen? | |
11En proeft dye oore die reden niet, ende die kaken des eters den smake der spijsen? | |
12Inden ouderen is wijsheyt ende voorsichticheyt in veeltijdighe, | |
13By hem is wijsheyt ende machticheyt, hy heeft raet ende verstant, | |
14als hi breect soo en is nyemant diet timmert, als hi yemanden besluyt, soe en isser nyemant diet open doet, | |
15Ga naar margenoot+Siet als hy dwater ophout, soo wordet alle dinck drooghe, ende als hijt wtlaet, so sullense daertrijc omkeeren, | |
16bi hem is stercheyt ende wijsheyt, hi kent den ghenen die bedriecht, ende hem dye bedroghen wort. [kolom] | |
17Hy leyt die raetgeuers tot eenen dwasen eynde, ende die rechters tot verwonderinghe | |
18Hi ontbint der coningen gordele, ende gordet hare lendenen met eenen zeele, | |
19Hi leyt die priesters als in oneeren, ende die edelen treet hi onder zijn voeten, | |
20Ga naar margenoot+Hi keert wech die lippen der warachtiger, ende neemt die leeringe der ouders wech, | |
21Hi stort verachtinge op die princen, ende dye verdruct waren heft hy weder om op | |
22Hi openbaert die diepheden van den duysternissen, ende brenget wt dye scaduwe der doot int licht, | |
23Hi vermenichfuldicht dat volck, ende vernieltse, ende dye bedoruen waren sedt hy inden eersten state, | |
24hi verandert dat herte der princen des volcs des landts, ende bedriechtse, dat si moeten wandelen op eenen onwech, daer ghenen wech en is, | |
25Si sullen tasten gelijc in duysterheden ende sonder licht, ende salse doen dolen als droncken lieden. | |
§ Iob straft zijn vrienden wt haren eyghen woorden, ende dye gheueynstheyt verdoemt hi |