De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ROept dan, offer iemant is die v antwoorde? ende keert v tot eenigen vanden heyligen, | |
2Maer eenen dullen doodet die gramschap wel, ende den cleynen die nijdicheyt, | |
3Ick sach eenen dullen vast gewortelt, ende ic vloecte haestelijc zijn schoonheit, | |
4Sijn kinderen sullen verre zijn vander salicheyt, ende sullen verslaghen worden inder poorten, daer en sal gheen verlosser zijn, | |
5Die hongerige sal sinen oogst eten, ende die gewapende sullen dien nemen, ende [kolom] die dorstige sullen zijn goet wt suypen, | |
6Inder aerden en geschiet niet sonder sake, ende wt der Ga naar margenoot* aerden) en groeyt gheen smertte, | |
8Hierom sal ic den HERE bidden, ende ic sal mijn wtsprake tot God voegen, ende van hem tracteren | |
9die groote dingen doet, die niet te ondersoecken en zijn, ende wonderlicheden die niet te tellen en zijn, | |
10Die den regen opt lant geeft, ende maect alle dinck vochtich met wateren, | |
11Dye dye nedere stelt int hooghe, ende den verdructen op waerts helpet met ghesontheyt, | |
12Ga naar margenoot+Hi doet te niet, die ghepeysen der quaetlistiger, Ga naar margenoot+ dat het haer hant niet voluoeren en can dat si begonst hadden, | |
13Hi vaet die wisen in haerder listicheyt, ende maect der quaden raet te niet, | |
14dat si des dages in die duysternisse sullen loopen, ende tasten inden middach als inder nacht, | |
15Hi sal behouden den armen vanden sweerde, ende van haeren monde, ende vander ouerweldiger hant des machtigen, | |
16ende hi sal zijn des armen hope, want die boosheyt haeren mont sal moeten toe houden, | |
17Salich is die mensche die van God gestraft wort, daerom en veracht v der castijnge der HEREN niet, | |
19Wt ses tribulatien sal hi v verlossen, ende in die seuenste en sal v gheen quaet raken, | |
20Inden dieren tijt sal hi v vander doot verlossen, ende in die oorloge van des sweerts hant, | |
21Ghi sult worden verborgen voor die geessele der tongen, ghi en sult dye armoede nyet ontsien als si coemt, | |
22Int verderuen ende hongher sult ghi lacchen, ende voor die wilde dieren inden lande niet vreesen, | |
23Maer v verbont sal zijn metten steenen opten velde, Ga naar margenoot+ ende die wilde dieren opt lant sullen vrede met v houden, | |
24ende sult beuinden dat uwen wooninge vrede heeft, ende ghi sult v Ga naar margenoot* ghelijckenis besoecken) ende niet sondigen, | |
25ende ghy sult onderuinden dat ws zaets veel sal worden: ende uwe nacomelingen, gelijc dat gras der aerden, | |
26ende sult inden ouderdom ten graue comen, ghelijc eenen hoop tarwen ingheuoert wort tot zijnder tijt, | |
27Siet, dat hebben wi ondersocht, ende tis alsoo, Nv ghelijc ghijt gehoort hebt, ouerlegghet in v gedachten. | |
§ Hoe Iob antwoorde, seggende, dat zijn pijne meerder dan zijn schult was |
|