De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DOen Mardocheus vernam al watter ghesciet was, so schoorde hi zijn cleederen, ende dede eenen sack aen, ende stortte asschen op zijn hooft, ende ginc wt midden in die stadt, ende riep luyde, ende claechlijc, toonende die bit- | |
[pagina Ff2v]
| |
terheit zijns moets, | |
2ende quam voor die poorte des palays, met dusdanigen gescreye, Want niemant en mocht tot des conincs zale ingaen die eenen sack aen hadde, | |
3Ende in allen landen ende steden tot welcker plaetsen des conincks wreet ghebot quam, Ga naar margenoot+ was een groot geclach onder die ioden, ende veel vastens, weenens, rows, ende si lagen in sacken, ende in die asscen, inder plaetse der bedden. | |
4Doen quamen in tot Hester haere dienstmaechden, ende haere camerlingen, ende ghauent haer te kennen. Doen verscricte die coninghinne seer, als si dit hoorde, ende si seynde cleeder datse Mardocheus aen soude doen, ende den sack van hem leggen, maer hy en wildese niet nemen. | |
5Doen riep Hester Hathach den camerlinc die haer die coninc tot eenen dienaer had ghegeuen, ende beual hem te gaen tot Mardocheum, op dat hi vernemen soude, waeromme hy so dede. | |
6Doen ginc Hathach wt tot Mardocheum ende vant hem staen op die strate der stadt, dye voor die poorte des conincs was. | |
7Ga naar margenoot+Ende Mardocheus seide hem, al wat hem ontmoet ware ende die summa des siluers, die Aman geseyt hadde in des conincs camere ouer te wegen, om die ioden te vernielen, | |
8ende gaf hem dat wtscrift des ghebots, dat te Susan op geslagen was hen te vernielen, dat hijt der coninginnen soude thoonen, ende haer te kennen geuen, ende dat hise vermanen soude, dat si totten coninc in soude gaen, ende doen een bede aen hem, voor haer volc. | |
9Ende Hathach is wederom gegaen ende bootscapte Hester die woorden die Mardocheus ghesproken hadde, | |
11Alle die knechten des conincs ende dat volc inden landen des conincs weten dat so wie totten coninck ingaet, binnen int hof, het si man oft wijf, die niet gheroepen en is, die sal stracx na tgebot steruen, het en si dat die Coninck den gulden scepter tot hem waerts reycke, in een teeken der goedertierenheyt, daer mede hi so leuende blijue Ende hoe sal ic totten coninck in mogen gaen, die in dertich dagen niet gheroepen en ben tot hem? | |
12Als dit Mardocheus gehoort hadde, | |
13heeft hi Hester wederom ontboden. En denct niet dat ghi alleen v leuen verlost, dat ghi int huys des conincs zijt, bouen alle Ioden, | |
14Want ist dat ghi tot deser tijt swijget, So sal den ioden wt een ander oorsake hulpe ende verlossinghe opstaen, ende ghi ende ws vaders huys sult vergaen, Ende wie weet oft ghi om deser Ga naar margenoot* saken) wille, totten conincrijcke ghecomen zijt? Ga naar margenoot* op dat ghi in dusdanighen tijt bereyt sout [kolom] wesen). | |
15Ende Hester heeft weder om Mardocheo dese woorden ontboden, | |
16So gaet henen, ende vergadert alle die ioden die ghi tot Susan vinden moecht, ende Ga naar margenoot* bidt) voor mi, dat ghi niet en etet noch en drincket in drie daghen, noch dach noch nacht, Ic ende mijn deernen sullen ooc also vasten, ende also sal ic totten coninc ingaen, tegen dat ghebot, mi seluen leuerende der doot, ende der doot pericule, | |
17Mardocheus ginc ende dedet alle, wat hem Hester gheboden hadde. [afbeelding] | |
§ Hoe die coninc Hester geboot te begheren. |