De Vorsterman Bijbel

§ Dat .iij. Capittel.

1

⁺NA dese gesciedenisse verhief die coninc Asswerus Aman den sone Amadathi, die was vanden geslachte Agag, ende verhoochde hem, ende sette hem sinen stoele bouen alle vorsten, die bi hem waren,

+ A

2

ende alle knechten des conincx die in die poorte des conincs waren, buychden die knien, ende aenbaden Aman, Want die Coninc hadt also gheboden, Maer alleen Mardocheus en buychde die knien niet, noch en aenbadt hem niet.

3

Doen spraken des conincs knechten die inder poorten des palays waren tot Mardocheum. Waerom ^* meer dan alle dandere) ouertreet ghi des Conincs ghebot?

* ten is nyet int hebre

4

Ende doen si dit daghelics tot hem spraken, ende hise niet hooren en wilde, soo gauen zijt Aman te kenne, dat si sien souden, ⁺ oft Mardocheus in zijn voornemen volherden soude want hi hadde hen geseyt, dat hi een iode ware.

+ B

5

Ende doen Aman hoorde, ende met ondersoecken beuonden hadde, dat Mardocheus hem die knien niet en buychde, noch en aenbede, wert hi vol gramscapen,

6

ende achtet voor niet dat hi aen Mardocheum alleen de hant soude slaen, want hi hadde ghehoort dat hi vanden ioetschen volc was, maer hi leyde daer op toe, dat hi alle den ioden die int gheheele conincrijc Assweri waren soude vernielen,

7

Inde eerster maent, dat is die maent Nisan, int twaerfste iaer des conincs Assweri, wert dat lot geworpen in een cruycke voor Aman, van-[kolom]den dach ende vander maent, wanneer het ioetsche volc soude moeten ghedoot worden. Ende int loten quam wt die twaelfste maent diemen noemt Adar.

8

⁺Ende Aman sprack totten Coninck Asswerum. Daer is een volc verstroyt ende tdeelt hen onder alle volcken, in allen den landen ws conincrijcs, dat onder hen seluen versceiden is, dat nieuwe wetten ghebruyckt. Daer en bouen versmadet des Conincs beuelen, ende ghi weet seer wel, dattet uwen coninckrijcke niet profitelijck en is, ist dat dit volck duerachtich blijft in zijn boosheit door oorlof.

+ C

9

Behaghet v, so scriuet datment verdoe, so sal ic thien duysent ^* ponden) ouerwegen onder die handt der bewaerders ws schats.

* th. ponden siluers.

10

Doen dede dye Coninck sinen rinck vander hant, ende ghaf dien Aman, den sone Amadath den Agagite, der Ioden viant.

11

Ende die Coninc sprac tot Aman, dat siluer dat ghi beloeft, si uwe, daer toe met den volc, doet dat v belieft.

12

Doen riepmen die scriuers des conincs inden dertiensten dach der eerster maent, ende twert bescreuen, hoe Aman beual tot die princen des conincs, ende totten prouoosten herwaerts ende derwaerts inden landen, ⁺ ende totten hooftlieden elcs volcs inden landen, herwaerts ende derwaerts, na der scrift elcs volcs, ende na haerder talen, inden name des conincs Assweri, ende met des conincs signet bezegelt.

+ D

13

Ende die brieuen werden geseynt door die loopers in allen landen des conincs om te vernielen te dooden, ende te verdoen alle Ioden, beyde ionck ende out, kinderen ende wiuen, op eenen dach, te weten, op den dertiensten dach der twaelfster maent, dat is, der maent Adar ende haer goet te roouen.

14

Alsoo was dat inhout des ghescrifts, dat een ghebot ghegheuen waerin allen landen, allen volcken te openbaren, dat si opten seluen dach bereyt souden zijn.

15

Ende die boden ghingen haestelijc wt, om des conincs ghebot te voldoen. Ende ter stont in Susan wert een ghebot op gheslaghen, te wijl dat die coninc ende Aman saten, ende maecten goede chiere, ende alle die ioden die in die stadt waren, schreyden ende weenden.

§ Hoe Mardocheus om des conincs gebot droeuich was ende hoe hi die coninghinne vermaende, dat si den coninck voor die ioden soude bidden.