De Vorsterman Bijbel

§ Dat .viij. cap.

1

⁺ENde het is gheschiet, doen Iudith dese woorden hoorde, die een weduwe was een dochter Merari, des soons Idor, des soons Ioseph, des soons Ozie, des soons Elai, des soons Iamnor, des soons Iedeon, des soons Raphaim, des soons Achitob, des soons Melchie, des soons Enan, des soons Nathanie, des soons Salathiel, des soons Simeon, des soons Ruben,

+ A

2

ende haer man was Manasses, die welcke gestoruen is inden daghen des ghersten oosts,

3

want hi stont biden schoouen bijnders, op dat veldt, ende die hitte quam op zijn hooft, ende hi is gestoruen, in Bethulia in zijn stadt, Ende hi is daer begrauen met zijn vaders,

4

Ende Iudith was zijn achtergelaten weduwe, nv drie iaren ende ses maenden

5

Ende int opperste haers huys maecte si haer een heymelike kamere, in welcke si met haeren deernen besloten woonde,

6

ende hebbende op haer leyndenen een haren cleet, vastede si alle haer leefdagen, behaluen die Sabbathen, ende niewmaenden, ende die hoochtiden des huys van Israel,

7

Si was wter maten schoone te aensien der welcker, haer man, vele rijcdommen hadde achtergelaten, ende een oueruloedich gesinne, ende houen vol kudden der ossen ende der schapen,

8

Ende dese was in allen die vermaertste, want si vreesde Godt zeere, noch niemant en sprack een quaet woort van haer.

9

⁺Aldus doen dese hoorde, dat Ozias belouet had, dat hi den Assiriers, die stadt soude ouer leueren, als den vijfsten dach voorbi wa-[kolom]re, seynde si totten ouders Chambri ende Charmin,

+ B

10

Ende si quamen tot haer, ende si seyde hen, Welc is dat woort daer Ozias inne gheconsenteert heeft, dat hi die stadt den Assyriers soude leueren, waert dat ons binnen vijf daghen gheen hulp en quame?

11

Ende wie zijt ghi die den HEERE proeft?

12

Dit en is gheen redene de ontfermherticheyt mocht verwecken maer die meer gramscapen verwecket, ende die verbolgentheyt aensteket,

13

hebt ghi eenen tijt der ontfermherticheyt des HEEREN geset, ende ghi hebt hem eenen dach na v goetduncken gestelt?

14

Maer want die HEERE lijdsaem is, Laet ons hier af berouwe hebben, ende laet ons zijn vergheuinghe met wtgestorten tranen begheren,

15

Want Godt en sal nyet dreygen als een mensch, noch hi en sal tot gramscapen niet ontsteken worden, als eens menscen sone,

16

Ende hierom laet ons hem onse zielen verootmoedigen, ende hem met eenen verootmoedichden verdructen geest dienen,

17

Laet ons den HEERE, weenende seggen, dat hi naer sinen wille also zijn ontfermherticheyt met ons doe, op dat also onse herte ontstelt is in harder hooueerdicheyt, dat wi ooc also van onser vernedertheyt moeten verhuegen

18

Want wi niet nageuolcht en hebben, de sonden onser vaderen, die haeren God verlaten hebben, ende hebben ander goden aengebeden,

19

om welcke misdaet si ghegheuen zijn totten sweerde, ⁺ ende tot eenen roof, ende tot bescaemtheyt haerder vianden.

Maer wi en kennen geenen anderen God dan hem,

+ C

20

Laet ons ootmoedelijck sinen troost verwachten, ende hi sal ons bloet versoecken vanden mismakingen onser vianden, ende hi sal alle volcken vernederen, die tegen ons opstaen, Ende die HEERE onse God, sal die sonder eere maken,

21

Ende nv mijn lieue broeders ghy die de ouders zijt inden volcke Gods ende aen v hanget haer ziele, ⁺ Recht haer herten op, tot uwer wtspraken, op dat si gedachtich zijn, dat onse vaders geproeft zijn, op dat si gheproeuet souden worden, oft si haeren God warachtelijc dienden,

+ genesis. xxij.a

22

Si sullen gedachtich zijn, hoe onse vader Abraham geproeft is, ende door veel lidens geproeft, is hi Gods vrient gheworden,

23

Also Isaac, Also Iacob, Also Moyses ende al die Gode behaeget hebben, zijn door veel drucks gheghaen getrouwelijc,

24

Maer die haer proeuinge niet ontfangen en hebben inder vreesen des HEEREN, ende haer onlijdsaemheyt, ende den lachter haerder murmuracien tegen den HEERE, voortbrochten,

25

die zijn verdoruen vanden verderuer ende zijn vanden serpent-

[p. Ee6r]

ten vernielt,

26

⁺Ende hierom en laet ons onsseluen niet wreken vanden dingen die wi liden,

+ D

27

maer scatten dese pijnen minder, dan onse sonden te wesen, Laet ons geloouen dat ons die geesselen des HEEREN als knechten die gecastijt worden tot beteringe, ende niet tot onse verdoemenisse toegecomen en zijn,

28

Ende Ozias ende de priesters spraken tot haer, Alle die dinghen die ghi ghesproken hebt, die zijn warachtich, ende in v reden en is geen berispinge,

29

Nv dan so bidt den HEERE voor ons, want ghi zijt een heylich wijf god vreesende

30

Ende Iudith seyde hen Gelijc ghi bekent, dat het gods is, dat ic heb mogen spreken,

31

also ondersoect oft wt God is dat ic heb voorgenomen te doen, Ende bidt dat god minen raet vast make,

32

Ghi sult desen nacht voor de poorte staen, ende ic sal wtgaen met mijnder maerten, Ende bidt dat de HEERE gelijc ghi geseyt hebt, zijn volc Israel, in .v. dagen aensie,

33

Mer ic en wil niet, dat ghi mijn daet ondersoect, Ende tot ict v bootscappe, en laet niet anders gescieden, dan tgebet voor mi totten HEERE onsen god

34

Ende Ozias de prince van Iuda seyde tot haer, Gaet in vrede, ende die HEERE si met v tot een wrake onser vianden, Ende wederkeerende zijn si wech gegaen.

§ Hoe Iudith haer bereyt, ende den Heere bidt, dat hi de kinderen van Israel wilde verlossen van die hant der Assiriers.