De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ENde het is Holoferni den prince des ruterscaps der Assyriers gebootscapt [kolom] dat hen die kinderen van Israel bereyden om te wederstaen, ende dat si die weghen der berghen hadden besloten, | |
2Ende hy wert ontsteken in grooter gramscappen, met veel raserie, ende hi riep alle die princen Moab ende leytslieden Ammon, | |
3ende seyde hen, Segt mi wie dit volc si, die de gheberchten belegget, oft welcke, ende hoedanige, ende hoe groot haer steden zijn, welcke ooc haer cracht si, oft welc haer menichte si, oft wat coninc haers ruyterschaps si, | |
4ende waerom dese meer dan alle die gene die int oosten woonen, ons versmaet hebben, ende en zijn ons niet te gemoete wtghegaen dat si ons hadden ontfangen met vrede? | |
5Doen antwoorde Achior die hertoge alle der kinderen Ammon, seggende, Mijn heere, ist dat ghi v geweerdicht te hooren, ic sal die waerheyt voor v seggen van desen, volcke, dat in die bergen woont, ende daer en sal geen valsch woort wt minen mont gaen, | |
7dit heeft eerst in Mesopotamien ghewoont, want si niet en hebben willen volgen die goden haerder vaderen, die inden landen der Chaldeen waren, | |
8verlatende die zeden haerder vaderen, die in veelheyt der goden waren, | |
9hebben si eenen God des hemels gheoeffent, die hen ooc geboden heeft, dat si van daer souden wtgaen, ende woonen in Carram, Ende als den honger alle dat lant had bedect, Ga naar margenoot+ so togen si af in Egypten, Ende daer werden si cccc. iaer alsoo vermenichfuldicht, dat haer heyr niet getelt en mocht worden, | |
10Ende alsse die coninc van Egypten had beswaert, ende hadse onder zijn iock gebrocht in timmeringe zijnre steden in mortel ende backsteenen, so riepen si tot haeren HEERE, ende hi sloech alle dlant van Egypten met menigerley plagen | |
11Ende alsse die Egyptiners van hen wt hadden geworpen, ende die plage van hen ophielt, ende wildense weder vangen, ende tot haeren dienst weder roepen, doen dese vluchten | |
12soo dede God des hemels die zee open, so dat die wateren aen beyde siden vast werden gemaect als eenen muer, Ga naar margenoot+ ende dese droochs voets den gront der zee doorwandelende door gingen | |
13In welcke plaetse als hen een ontellick heyr der Egyptinaers veruolchde, ist also met water bedect, datter nyet een bleef die de daet den nacomelinghen vercondighen mochte, | |
14Doen si ooc wt waren gegaen van die roode zee, so trocken si in die woestinen des berchs Sina, in welcken noyt mensch woonen en mocht, noch, sone des menschen en heeft gerust, | |
15Daer zijn hen die bitter fontey- | |
[pagina Ee4v]
| |
nen versoet, om te drincken. Ende si hebben veertich iaerlicsce spijse vanden hemel vercregen, | |
16Ende soo waer si inghinghen, sonder gheschutte, ende sonder schilt, ende sweert, streedt haer God voor hen, ende verwant, | |
17Ende daer en was niemant die desen volck hinderde, dan alst afginck vanden dienst des HEEREN zijns Gods, | |
18Maer also dicwil als si behaluen hem hueren God, eenen anderen dienden, so zijn si ghegeuen tot eenen roof, ende den sweerde ende tot versmaetheyt | |
19Maer alsoo dicwil alst hen beroude, dat si af waeren gheghaen vanden dienst huers Gods, so heeft hen God des hemels cracht gegeuen te wederstaen, | |
20Daerna wierpen si neder den coninc der Chananeen, ende Iebuseen ende Pherezeen, ende Eueen, ende Amorreen, ende alle die machtighe in Esebon, ende si besaten huer landen ende steden, | |
21Ende goede dinghen waren met hen, so lange als si niet en sondichden in dat aensicht haers Godts, want haer God hatet ongherechticheyt | |
22Want oock voor dese iaren als si af waren gegaen vanden weghe dien hen God gegeuen had, dat si daer in wandelen souden, soo zijn si mits striden verdreuen van veel nacien, ende haerder menighe werden gheuanghen gheleyt in eens anders lant. | |
23Ga naar margenoot+Maer nv onlancs zijn si weder gekeert totten HEERE haeren Godt, wt der verstroyinghe daer si in verstroyt waren, ende zijn vereenicht ende clommen op alle dese berghen, ende besitten Ierusalem weder, daer dye heylighe dinghen der heylighen zijn, | |
24Hierom mijn heere onderuraecht nv, ofter eenighe ongherechticheyt haerder is in dat aensicht haers Godts, So laet ons opclimmen tot hen, want leuerende salse haer God v leueren ende si sullen onder tioc uwer mogentheyt zijn gebrocht, | |
25Maer en isser geen misdaet des volcs voor haeren God, so en moghen wise niet wederstaen, want haer God salse bescermen, ende wi sullen alder aerden tot een versmaetheyt zijn, | |
26Ende tis ghesciet, doen Achior afliet dese woorden te spreken, soo zijn alle die groote heeren Holofernis toornich geworden, ende dachten hem te dooden, seggende tot malcanderen, | |
27Wie is dese, die daer seyt, dat die kinderen van Israel wederstaen souden mogen den coninc Nabuchodonosor, ende zijn heyrscaren, ongewapende menschen, sonder cracht, ende sonder wetentheyt der consten des strijts? | |
28Hierom, op dat Achior bekenne dat hi ons bedriecht, so laet ons op dese gheberchten climmen, ende als haer machtighe ge-[kolom]uangen zijn, dan sal hi metten seluen doorsteken worden metten sweerde, | |
29op dat alle volc wete dat Nabuchodonosor een god der aerden is, ende dat behaluen hem gheen ander en is. | |
§ Hoe Holofernes geboot Achior gebonden te leyden tot Bethulien ende si bonden hem aen eenen boom, ende die kinderen van Israel ontbonden hem. |