De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+NA dese geschiedenisse vraechde Dauid den HEERE, ende sprack, Sal ick op reysen, in een vanden steden Iuda? Ende die HEERE sprack tot hem, Reyst op, Dauid sprac, Waer henen? Hi sprac, tot Hebron, | |
2Al-[kolom]soo trock Dauid derwaerts met sinen twee wiuen, Ahionan die Iesraelitinne, ende met Abigail Nabals des Carmeliten wijf, | |
3Daer toe die mannen die bi hem waren leyde Dauid op, eenen yegelijcken met sinen huyse, ende woonden in die steden van Hebron, | |
4Ende die mannen van Iuda quamen, ende salfden Dauid aldaer tot eenen coninck ouer dat huys van Iuda. Ga naar margenoot+ Ende doent Dauid te kennen wert gegeuen, dat die van Iabes ende Galaad, Saul begrauen hadden, Ga naar margenoot+ | |
5sandt hi boden tot hen, ende dede hen seggen, Gebenedijt zijt ghi den HERE, dat ghi alsulcke ontfermherticheyt aen uwen Heere Saul gedaen hebt, ende hebt hem begrauen, | |
6So doe die HEERE nv aen v ontfermherticheit ende trouwe, Ende ic sal v ooc goet ende dancbaerheit doen, om dat ghijt gedaen hebt, | |
7Dus moeten nv uwe handen gesterct worden, ende weest kinderen der stercheyt Want al is v Heere Saul doot, so heeft mi dat huys Iuda gesalft tot eenen coninc ouer hen. | |
8Maer Abner die sone Ner, die Sauls velthooftman was, nam Isboseth Sauls sone, ende leyde hem door theyr | |
9ende maecte hem tot eenen coninc ouer Galaad Ga naar margenoot* Gessur) Iesrael, Ephraim, Ben iamin, ende ouer alle Israel, | |
10Ga naar margenoot+Ende Isboseth Sauls sone was veertich iaer oudt, doen hi coninck wert ouer Israel, ende regneerde twee iaeren, Maer dat huis Iuda volchde alleen na Dauid. | |
11Ende den tijt die Dauid coninc was tot Hebron ouer dat huys Iuda, was seuen iaer ende ses maenden. | |
12Ende Abner die sone Ner troc wt metten knechten Isboseth des soons Saul, wt den heyr tot Gabaon. | |
13Ende Ioab die sone Seruie troc wt met Dauids knechten, ende ontmoeteden malcanderen, bi den poel tot Gabaon so stelden hen dese, op dese side des poels, die andere, op ghene side, | |
14ende Abner sprac tot Ioab, Laet die iongelingen opstaen, ende voor ons spelen, Ende Ioab anwoorde, Laetse opstaen. | |
15Doen stonden si op, ende ghingen henen int ghetal twaelf, wt Ben iamin, op Isboseths Sauls soons deel, ende twaelf van Dauids knechten, | |
16Ende elc greep den anderen bi den kop, ende stiet hem zijn swaert in zijn side ende vielen te samen, Ga naar margenoot+ Waer af die plaetse genoemt wort Ga naar margenoot* Den acker der starcken) in Gabaon, | |
17Ende daer verhief eenen zeer scharpen strijt in dien daghe. Abner ende die mannen van Israel werden vooruluchtich Ga naar margenoot* geiaecht) van Dauids knechten. | |
18Daer waren drie sonen Seruie, Ioab, Abisai, ende Asahel, Maer Asahel, was rasch te voete, als een Rhee opt velt, | |
19ende veruolch- | |
[pagina s2v]
| |
de ende iaechde Abner na, ende en weke noch ter rechter noch ter slincker handt van Abner, | |
20Doen keerde hem Abner om, ende sprack, En sidy niet Asahel? Hi seyde, Ia, | |
21Abner sprac tot hem, Gaet ter rechter oft ter slincker hant, ende neemt een vanden iongelingen voor v, ende neemt hem zijn harnas, Maer Asahel en wilde niet aflaten van hem te benauwen, | |
22Doen seyde Abner noch tot Asahel, Gaet van mi ende en wilt mi niet volgen, dat ic messchien niet gedwongen en worde v te doorsteken in der aerden, ende ic en soude mijn aensicht niet op mogen heffen tot Ioab uwen broeder, | |
23Maer hi versmade hem te hooren, ende en wilde niet wt den weghe wijcken. Doen stack hem Abner van achter hem met een spiesse in zijn gemechte, Ga naar margenoot+ also dat die spiese achter wt quam, ende hi viel aldaer, ende sterf in die selue plaetse. Ende wie op die plaetse quam, daer Asahel doot lach, die stont stille. | |
24Maer Ioab ende Abisai, veruolgende iaechden den vlienden Abner na, tot dat die sonne onder ghinc, Ende doen si quamen opten houel Ga naar margenoot* des waterloops) die tegen die Ga naar margenoot* valleye) leyt op den wech der woestinen Ga naar margenoot* Gabaon) | |
25so vergaderden hen die kinderen Ben iamin achter Abner henen, ende werden een hoopken, ende gingen op tsopken van eenen hueuele staen. | |
26Ga naar margenoot+Ende Abner riep tot Ioab ende seyde, Sal dan v swaert Ga naar margenoot* totten eynde wreedelijc) verslinden? Ende weet ghi niet Ga naar margenoot* dat mishope periculoes is?) Hoe lange en wildy den volc niet seggen, dattet ophoude van sinen broederen te veruolgen, | |
27Ioab sprac, Also warachtelijc als God leeft, Haddi huydenmorgen so gesproken, dat volc hadde elck wech gegaen, ende opgehouden van sinen broeder te veruolgen, | |
28Ende Ioab blies die basoene, ende al tvolc stont stille, ende en iaechden Israel niet meer na, ende en streden oock niet | |
29Maer Abner ende zijn mannen gingen alle dien nacht ouer dat vlac velt Ga naar margenoot* Moab) ende gingen ouer die Iordane, ende wandelden door geheel Ga naar margenoot* Bethoron) ende quamen inden leger. | |
30Ioab keerde hem ende verliet Abner, ende vergaderde dat geheele volck, ende daer gebraken aen Dauids knechten, Ga naar margenoot+ tnegentich mannen behaluen Asahel | |
31Maer Dauids knechten hadden geslaghen onder Ben iamin ende Abners mannen, datter drie hondert ende tsestich mannen doot waren bleuen. | |
32Ende si hieuen Asahel op, ende begroeuen hem in zijns vaders graf te Bethlehem, ende Ioab met sinen mannen gingen den geheelen nacht, ende als dat licht op brac, quamen si tot Hebron. | |
§ Hoe Dauid na veel strijts tegen Saul, kinderen in Hebron wan, Ende hoe Abner toornich teghen Isboseth, om Sauls zijns vaders bislaperssen wil, tot Dauid sant, Ende hoe Dauid Michal zijn huysfrouwe begheerde. |
|