De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+IEphte een Galaaditer was, in dyen tijden een strijtbaer camper, maer eender lichter vrouwen sone, die geboren was van Galaad, | |
2Maer Galaad had een huysurou van die welcke hi kinderen ghecreghen heeft, die welcke na dat si gewassen waren werpen Iephthe wt, seggende tot hem, Ghi en moecht in ons vaders huys niet erfghenaem zijn, want ghi zijt Ga naar margenoot* van een moeder in ouerspel geboren.) | |
3Doen so vluchte hi voor zijn broeders, ende woonde int lant Thob, ende vergaderde tot hem arme luyden ende roouers, ende si trocken met hem wt, hem nauolgende als haeren prince, | |
4In dien dagen streden die kinderen van Amon tegen Israel. | |
5Doen si nv soo sterckelic streden, so ghingen die ouders van Galaad henen, om dat si Iephte wten lande Thob souden halen, | |
6ende spraken tot hem, Coemt, ende zijt onse Ga naar margenoot* prince) ende bestrijdt die kinderen Amon, | |
7Ende Iephte antwoorde Ga naar margenoot* hen) En zijt ghi niet die mi haet ende hebt mi wt mijns vaders huys gestooten, ende nv coemt ghi tot mi als ghi inden noot gedwongen zijt? | |
8Dye ouders van Galaad spraken tot Iephte, Daer om comen wy nv om dese sake tot v, dat ghi met ons sout ghaen ende strijden teghen die kinderen Amon, ende dat ghi onse Ga naar margenoot* hertoge) sout zijn ouer al die in Galaad woonen, | |
9Ende Iephte sprac tot hen, Ist dat ghi waerlijc tot mi zijt gecomen om dat ic voor v soude striden tegen de kinderen van Amon, ende geeftse die HERE in mijn handen, sal ic dan v ouerste zijn? | |
[pagina p3r]
| |
10die antwoorden hem, Dye HEERE die dit hoort, die is een middelaer ende een getuyghe tusschen ons, dat wi onse ghelofte volbrenghen sullen, | |
11Aldus ghinck Iephthe metten ouders van Ga naar margenoot* Galaad) ende dat volck sette hem tot eenen Ga naar margenoot* prince) ouer hen, Ende Iephte sprac alle zijn woorden voor den HEERE in Masphe. | |
12Doen sant Iephte bootschappe totten Coninck der kinderen van Amon, die van sinen persoon weghen soude seggen. Wat hebdi met mi te doen, dat ghi teghen mi coemt, om mijn lant te verderuen? | |
13Die Coninc der kinderen Amon antwoorde den boden Iephte, Daerom dat Israel mijn lant genomen heeft, doen si wt Egypten reysden, van Arnon aen tot Iabock toe, ende tot aen dye Iordane, nv gheuet mi met vreden weder. | |
14Iephte sant noch Ga naar margenoot* die selue) boden totten Coninc der kinderen Amon, Ga naar margenoot+ ende gheboot hen, dat si seggen souden, | |
15Aldus seyt Iephte, Israel en heeft gheen lant in ghenomen van den Moabiten, noch vanden kinderen Amon, | |
16want doen si wt Egypten reysden, wandelde Israhel door die woestijne tot aen die roode zee, ende quam tot Kades, | |
17ende sant boden totten Coninck der Edomiten, ende sprack, Laet mi door v lant reysen, Maer der Edomiten Coninc en woude haer ghebeden niet verhooren, Ooc sonden si totten Coninc der Moabiten, dye en wilde oock nyet passagie gheuen, Alsoo bleef Israhel in Kades, | |
18ende wandelde inder woestinen, ende om trocken dat lant der Edomiten, ende Moabiten, ende quam in die oost side vander Moabiten lant ende legeerden hen ouer gene side van Arnon, ende en woude niet comen in die palen der Moabiten, Want Arnon is der Moabiten pale. | |
19Ende Israhel sant boden tot Ga naar margenoot* Seon) der Amoriten Coninc, Ga naar margenoot+ tot Hesebon, ende dede hem segghen, Laet ons door v lant trecken tot aen Ga naar margenoot* die riuiere) | |
20Mer Seon versmade die woorden van Israel, ende en lietse niet door sine palen trecken, maer hi verghaderde alle zijn Ga naar margenoot* ontellijck) volck, ende is tegen hen wtgegaen in Ga naar margenoot* Gasa, ende wederstont hen sterckelic) | |
21Maer die HERE die Godt van Israel gaf Ga naar margenoot* dien) met alle sinen volcke in die hant Israel, also dat sise sloegen, Aldus nam Israel alletlant der Amoriten in, die inden seluen lande woonden, | |
22Ende namen alle die palen der Amoriten in, van Arnon aen, tot aen Iabock, ende vander woestinen aen, tot aen die Iordane. | |
23Ga naar margenoot+Dus heeft dan die HEERE die God van Israel die Amoriten verdreuen. Ga naar margenoot* Doen zijn volc van Israel daer teghen street) ende nv wilt ghi [kolom] besitten zijn lant | |
24Ga naar margenoot* En hooret v niet met recht toe, dat Chamos v god beseten heeft) Maer dat onse Godt als een verwinder Ga naar margenoot* beseten heuet) sal wijcken tot onser besittinghe, | |
25Ten si dat ghi Ga naar margenoot* misschien beter zijt) dan Balach Zephor sone, die coninc van Moab? oft ghi moet bewisen dat hi tegen Ga naar margenoot* hem) gepleyt heeft ende tegens hem gheuochten, | |
26te wile dat hi woonde in Ezebon, ende in zijn plaetsen, ende in Aroer, ende in sine wooningen, ende in alle die steden die aen Arnon liggen, tot ouer drie hondert iaeren? Waeromme en hebdi niet begonst in soo langhen tijden teghen Israel op dese versoeckinge om wederom te eysschen? | |
27Hier om so en heb ic teghens v niet ghesondicht, maer ghi doet qualijck aen mi, dat ghi tegen my strijdet, Dye HERE gheue huyden een oordeel tusschen Israel, ende den kinderen Amon, | |
28Maer die Coninc der kinderen Amon en wilde niet verhooren die reden Iephte, die hi tot hem sant met sinen boden. | |
29Ga naar margenoot+Doen quam die gheest des HEREN op Iephte, ende trock door Ga naar margenoot* Galaad) ende Manasse, ende door Maspha, dat in Ga naar margenoot* Galaad) leydt, ende van daer op die kinderen Amon, | |
30Ende Iephte geloefde den HEERE een ghelofte, ende sprac, Geeft ghi die kinderen Amon in mijn hant, | |
31wat tot mijnder huys dueren eerst wtgaet mi te gemoete, als ick met vrede weder come vanden kinderen Amon, dat sal des HEEREN zijn, ende ic salt tot eenen brantoffer offeren. | |
32Aldus trock Iephte wt op die kinderen Amon, om tegen hen te strijden, ende die HEERE gafse in sinen handen, | |
33ende versloechse van Aroer aen, tot datmen coemt tot Mennith .xx. steden, ende tot aen Ga naar margenoot* Abel) die rontsom met wijngaerden beset is, eenen seer groten slach, ende die kinderen Amon werden alsoo verootmoedicht, voor den kinderen van Israel. | |
34Doen Iephte quam tot Maspha tot sinen huyse, Ga naar margenoot+ Doen ginc zijn eenige dochter wt, hem te ghemoete, met tamboeren ende reyen, ende si was een eenich kint, ende hi en hadde anders gheen sonen noch dochteren, | |
35Ende doen hise sach, schoorde hi zijn cleederen, ende sprac, Ach wee mi mine dochter, ghi hebt mi Ga naar margenoot* bedrogen, ende zijt bedrogen) Want ic hebbe minen mont op gedaen tot den HERE, ende en machs niet weder roepen, | |
36Si antwoorde, ende sprac tot hem, Mijn vader hebdi uwen mont open gedaen totten HEERE, soo doet mi also ghi gheloeft hebt, nae dien v die HEERE gewroken heeft, gegheuen van uwen vianden den kindern Amon. | |
37Ende si sprac tot haeren vader, verleent mi doch alleene dat ic begere, dat ghi my twee | |
[pagina p3v]
| |
maenden laet, dat ic van hier af ghae op die bergen, ende mijnen magedom beweene, met minen gespelinnen, | |
38Hi antwoorde haer, gaet henen, Ende lietse twee maenden gaen, Doen ginc hi henen met haeren gespelinnen, ende beweende haeren maechdom op die berghen, | |
39Ende na twee maenden quam si weder tot haeren vader, ende hi dede haer, so hi gelooft hadde, ende si en was noyt eenichs mans schuldich geworden, Ende het wert een ghewoonte in Israel, | |
40dat die dochteren van Israel iaerlics gaen, ende beclagen die dochter Iephte, des Galeaditen, des iaers vier daghen. | |
§ Hoe Iephte teghen Ephraim strijdt, Ende vanden genen die Cheboleth voor Seboleth seyde, Ende van die doot der drie rechteren, die na Iephte waren. |
|