De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DIt zijn die volcken die de HERE liet bliuen, dat hi Israel aen hen soude proeuen, die vander oorloghe der Cananiten niet en wisten, | |
2alleen daerom dat die geslachten der kinderen van Israel souden weten ende leeren striden, die te voeren daer af niet en wisten | |
3te weten, die vijf heeren der Philistinen, ende alle die Cananiten, ende Zidoniten, ende Hethiten, die aen den berch Libano woonden, vanden berge BaalHermon aen, tot datmen coemt tot Hemath, | |
4die selue liet hi bliuen, om Israel daer aen te proeuen, datmen onderuonde, oft si den gebode des HEEREN gehoor gauen, dye hi haeren vaderen geboden hadde, door die hant van Moysen. | |
5Doen nv die kinderen van Israel woonden onder die Cananiten, Hethiten, Amoriten, Pheresiten, Heuithen, ende Iebusiten, | |
6so namen si van haeren dochteren tot wiuen, ende gauen haer dochteren der ghenen sonen ende dienden der genen afgoden, | |
7ende deden quaet voor den HERE, ende vergaten haers HEREN haers Gods, ende dienden Baalam ende Ga naar margenoot* Astaroth) | |
8Doen verbalch die gramscap des HEREN ouer Israel, ende Ga naar margenoot* leuerdese) onder die handen Cusam Risathaim den coninc tot Mesopotamia, ende die kinderen van Israhel dienden alsoo Cusam Risathaim, acht iaer. | |
9Doen riepen die kinderen van Israel totten HERE, Ga naar margenoot+ ende die HERE verwecte hen eenen salichmaker diese verloste. Othoniel die sone Kinas Calebs ioncsten broeders | |
10ende die gheest des HEREN quam ouer hem, ende wert rechter in Israel, ende trock wt totten stride, ende die HERE ghaf den coninck van Sirien Cusan Risathaim in sine handen also dat sine hant ouer hen te sterck wert. | |
11Doen was dat lant veertich iaren stille, ende Othoniel die sone Kinas sterf. | |
12Maer die kinderen van Israel deden noch voort meer quaets voor den HERE. Doen stercte die HERE Eglon den Coninck der Moabiten teghen die kinderen van Israel om dat si quaet deden teghen den HERE, | |
13ende vergaderde tot hem die kinderen Ammon, ende die Amalachiten, ende hi trock henen, ende sloech Israhel, ende nam die palm stadt in [kolom] | |
14ende die kinderen van Israel dienden Eglon der Moabiten coninc achtien iaren. | |
15Doen riepen si daer na totten HERE, ende die HERE verwecte hen eenen salichmaker Ga naar margenoot* Aioth) den sone Gera, des soons Iemini, die was een man Ga naar margenoot* die beyde zijn handen gebruyct voor) zijn rechterhant. Ende doen die kinderen van Israel door den seluen gauen sonden aen Eglon der Moabiten coninck, | |
16so maecte hem Aioth eenen twee snidenden stootdegen Ga naar margenoot* die eenen hecht te midden hadde) een spanne lanc ende gorden onder zijn cleet, op zijnder rechter dgyen, | |
17ende bracht die giften Eglon der Moabiten coninck. Eglon was een seer vet man, | |
18ende doen hi die ghifte ouer hadde geleuert, so verliet hi dat volc, die de gifte gedragen hadden, ende keerde om van Galgala daer afgoden waren, ende seyde totten coninck. | |
19Ic hebbe O Coninck v wat heymelijcs te seggen Ende hi hiet swighen, ende si ghingen wt van hem alle die om hem stonden. | |
20Ga naar margenoot+Ende Aioth quam tot hem in, Hi sadt in dat getafelde somerhuys dat voor hem alleen was. Ende Ga naar margenoot* hi) sprac. Ic heb tot v gods woort te seggen. | |
21Doen stont hi op van sinen stoel Aioth stack zijn slincke hant wt, ende nam den stootdeghen van zijnder rechter dgyen, ende stieten hem in sinen buycke, | |
22also dat ooc den hecht, den yser na daer in volchde, ende dattet vette den hecht besloot, want hi en track den deghen wt sinen buycke niet, maer lieten int lichaem so hien dien gestooten hadde, also dat den dreck Ga naar margenoot* door die heymelike natuerlike plaetse) van hem ginc. | |
23Maer Aioth ginc achter ter dueren wt, ende dede die duere achter hem toe ende slootse. | |
24Doen hi wt was, so quamen sine knechten in, ende saghen, dat die duere des somerhofs ghesloten was, ende spraken, hy is misschien ten stoele gheghaen inden ghetafelden somerhuyse. | |
25Maer doen si so langhe wachteden tot dat si hen scaemden, Want niemant en dede dye duere open, si namen den sluetel ende dedense op, Ga naar margenoot+ Siet doen lach haer Heere opter aerden doot. | |
26Aioth was ontlopen die wile dat si vertoefden, ende ghinc voor by die afgoden van daer hi wederom ghecomen was, ende vluchte tot Seirath toe. | |
27Ende doen hi daer in quam, so blies hy dye basoene opt geberchte Ephraim, ende dye kinderen Ephraim trocken met hem vanden geberchte, ende hi voor hem henen, | |
28ende hi sprac tot hen. Volghet mi na, Want die HEERE | |
[pagina o6v]
| |
heeft v die Moabiten Ga naar margenoot* onse) vianden in Ga naar margenoot* onsen) handen gegeuen. Ende si veruolchdense, ende si vercregen die hauen aen de Iordane in, die tot Moab gaet, ende en lietender niemant ouer gaen | |
29ende sloegen die Moabiten in dier tijt bi thien duisent mannen, altemael Ga naar margenoot* vroeme ende stercke) mannen, also datter niet een van hen luyden en ontquam. | |
30Aldus werden die Moabiten in dien tijt onder die hant der kinderen van Israel vernedert. Ende dat lant was tachtentich iaren stille van striden, | |
31Daer na was Samger die sone Anat, die sloech seshondert Philistinen met eenen ploech coutere, ende bescermde Israel oock. | |
§ Hoe die vrouwe Iahel Sisaram met eenen naghele int slaep van sinen hoofde door die herssenen door nagelde. |
|