De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xxxiij. Capittel.

[p. m8r]

1

⁺DIt is die gebenedijnge daer mede dat Moyses die man Gods die kinderen van Israel voor zijn doot gebenedide

+ A

2

seggende, Die HERE is van Sinai gecomen, ende hy is ons opgegaen van Seir. Hi is voorgecomen vanden berge Pharan, met veel duysent heilighen. Tot zijnder rechterhant is een vierige wet aen hem.

3

Hi heeft die luyden lief gehadt. Alle zijn heilighen zijn in zijnder hant Ende die ghenaken tot sinen voeten, sullen van sinen woorden leeringhe nemen.

4

Moyses heeft ons die wet geboden, der erue der menichte Iacob,

5

Ende hi ^* sal zijn biden alderhoochsten een coninc) als vergadert waren die ouerste des volcs, metten gheslachten van Israel.

* the. was in die volheit des conincs

6

Ruben leue ende en sterue niet, ende hi si cleyn van volcke.

7

Dit is die benedictie van Iuda, ende hi sprac HEERE verhoort die stemme Iude, en brenghet hem tot sinen volcke. Sijn handen sullen voor hem strijden ^* ende zijn hulper sal zijn teghen sinen vianden)

* th. hem worde wt sinen vianden geholpen

8

Ende tot Leui sprac hi. Vwe volmaectheit ende uwe licht, si na den man van uwer bermherticheit, den welcken ghi tempteerde tot ^* der tentatie) daer ghi twist hadt aen dat twistwater.

* the. Massa

9

Die tot sinen vader ende tot zijnre moedere seyde. Ic en sie v niet, ende tot sinen broederen, Ic en kenne v niet. Ende tot sinen sone, Ic en weet hem niet, die hebben uwe redenen gehouden, ende uwe verbont verwaert

10

Die sullen Iacob uwe rechten leeren, ende Israel uwe wet, dye sullen ruecwerck voor uwe nuese leggen in uwer toornicheit, ende geheel offer op uwen outaer,

11

HEERE gebenedijt zijn moghentheit, ende ontfanct de wercken zijnder handen. Slaet den rugghe der genen die teghen hem op rijsen, ende der ghenen die hem haten, dat si haer niet op en rechten.

12

⁺Ende tot Beniamin sprac hi. Die lieflijcke des HEREN sal woonen met betrouwen op hem. Alle den gheheelen dach sal hi in ^* hem woonen als in een slaepcamer) ende hi sal tusschen zijn scouderen rusten.

+ B

* th. hem bescermen

13

Ende tot Ioseph sprack hi. Sijn lant leyt in die gebenedijnghe des HEREN, daer zijn edele vruchten vanden hemel, ende vanden dauwe, ende vanden afgront die daer onder leyt.

14

Daer zijn edele vruchten vanden incomen der sonnen, ende edele rijpe vruchten der manen

15

ende vanden toppen der berghen verheyscht, ende vanden hueuelen altijt.

16

Ende vander aerden, ende haer volheit. Die ghebenedijn-[kolom]ghe vanden ghenen die inden bossche openbaerde, moet op Ioseph hooft comen, ende opten ^* scheel) des Nazareus onder zijn broederen.

* th. top des hoofts.

17

Sijn heerlickeyt is als eenen eerstgeborenen vanden stiere, ende zijn hoornen zijn ghelijck eens eenhorens hoornen, metten seluen sal hy die volcken stooten te hoop, tot aen des werrelts eynde. Dat zijn die ^* menichten) van Ephraim, ende die duysenden van Manasse.

* the. duysenden

18

⁺Ende tot Sabulon sprac hi. Sabulon verhuecht v van uwen wtganck. Ende Isachar verblijt v in uwen tenten,

+ C

19

si sullen die volcken opten berch roepen, ende aldaer offer offeren des gherechticheits, Want si sullen die menichte des zees suyghen ghelijc melc, ende versoncken schatten inden zande.

20

Ende tot Gad sprac hi. Gad si ghebenedijt in die breyde. Hi woont als een leeu, ende hy rooft den arm ende den toppe.

21

Ende hi sach zijn ^* deel) dat aldaer der leeraren hoopen verborghen laghen, ende hi quam metten ouersten des volcs, ende hi dede die gerechticheit des HEREN, ende zijn oordelen aen Israel.

* ht. beghin

22

Ende tot Dan sprac hi. Dan een ionge leeu. Hi sal bloeyen oueruloeden van Basan.

23

Ende tot Nephtalim sprack hi. Nephtalim sal genoech hebben al wat hem belieft, ende hi sal vol gebenedijngen des HEREN zijn, tegent westen ende zuyden, sal zijn besittinge zijn.

24

Ende tot Aser sprack hi. Aser si ghebenedijt met sonen. Hi si aengenaem sinen broederen, ende doope sinen voet in olye.

25

Iser ende metael si zijn scoenen. V ouderdom si als uwe iuecht.

26

⁺Daer en is gheen God als die God des gerechticheits. Die opten hemel vaert die si uwe hulpe. Ende zijn heerlicheyt is in die wolcken,

+ D

27

dat is die wooninghe Gods vanden beghinne, ende beneden is hi den arm opter werelt. Ende hi sal voor v uwe vianden verdriuen, ende segghen. Weest verdoruen,

28

Israhel sal alleen sekerlijck woonen, Iacobs ooghe sal zijn opten lande daer koren ende most is Oock sal sinen hemel van dauwe duyster worden.

29

Israhel ghi zijt salich, wie is ws ghelijcks? O volck dat door den HEERE salich wort, die de schilt uwer hulpe, ende dat zwaert uwer eeren is.Vwe vianden sullen v versaken, maer ghi sult op haer halsen met voeten treden.

§ Hoe God Moysi tlant van beloften thoont, Ende hoe Moyses opten berch Nebo sterft, ende daer begrauen wort Ende Iosue wort metten geest der wijsheit veruult, ende ontfanget Moyses stede.