De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1HOort ghi hemelen dat ic sal spreken, ende die aerde hoore die reden mijns monts. | |
2Ga naar margenoot+Mijn leere Ga naar margenoot* wasse tsamen tot) reghen, ende mijn redene bloeye gelijc den dauwe. Ende gelijc den regen op dat gras, ende gelijc die druppelen op dat cruyt. | |
3Want ic sal den naem des HEREN aenroepen, Geeft onsen God die grote heerlicheit. | |
4Volmaect zijn die wercken Ga naar margenoot* gods) want alle zijn weghen zijn rechten. Getrouwe is god ende geen quaet en is in hem. Rechtueerdich, ende redelijck is hi. | |
5Die verkeerde ende quaden aert heeft tegen hem gesondicht, ende het en zijn zijn kinderen niet om haer onsuyuer vuylicheden wille. | |
6Dancte ghi also, betalende den HERE, uwen God, ghi sotte ende onwijse gheslachte? Is hi niet uwe vader, die v beseten heeft? [kolom] ende gemaect, ende gescapen? | |
7Ghedenct der voorleden dagen, mercket op die iaren der voorledenen geslachten. Vraghet uwen vadere die salt v vercondigen, uwe ouders die sullent v seggen. | |
8Doen die alderhoochste dat volc wt deylde, ende verstroyde der menschen kinderen. Doen sette hi die palen des volcs na dat getal der kinderen van Israel. | |
9Want des HEEREN deel is zijn volck, Iacob is dat snoer zijns erfdeels. | |
10Hi vant hem in die woestine, in die dorre vereenlijcke plaetse daert huyst, Hi leyde hem om, ende hi leerden hem, hi bescudde hem gelijc sinen oochappel. | |
11Gelijc eenen Arent verwect Ga naar margenoot* zijn iongen) om te vliegen, ende om zijn iongen sweeft. Hi breyde zijn vederen wt, ende hi nam hem ende droech hem op zijn Ga naar margenoot* scouderen) | |
12Die HEERE alleen is zijn leytsman geweest, ende daer en was geen vremde god met hem | |
13Hi stelde hem op een hooch lant, om dat hi die vruchten der ackeren eten soude, Ende dat hi soude honich zuyghen wten steenen, ende olye wt den harden steenen. | |
14Boter vanden koeyen, ende melc vanden scapen, metten vette vanden lammeren, Ende Ga naar margenoot* rammen, der kinderen Basan) ende bocken met vette Ga naar margenoot* merch der tarwen) ende gaf hem te drincken dat alder suyuerste druyuen bloet. | |
15Ga naar margenoot+Die liefste is vet geworden, ende wederspertelende dick van vetticheden vet ende breet geworden, Ende hi heeft den God laten varen die hem gemaect heeft, ende hi is wech ghegaen van Ga naar margenoot* God) die hem die salicheit gegeuen heeft. | |
16Si hebben hem verwect tot toorne door vremde goden, Ende door die afgrijselicheden hebben si hem tot gramscappen ghecreet | |
17Si hebben den veltduyuelen geoffert, ende Gode niet, Den goden die si niet en kenden, die nieuwe ende versch zijn gecomen, Die haer vaderen niet gheeert en hebben. | |
18Ga naar margenoot* Den God) die v gewonnen heeft hebdy verlaten, Ende ghi hebt vergeten den HEERE uwen sceppere. | |
19Ga naar margenoot+Die HEERE heuet gesien, ende is tot gramscappen verwect, want zijn sonen ende dochteren hebben hem geleetcreet. | |
20Ende hi sprac. Ic sal mijn aensichte van hen verborgen, ic sal sien waert ten laetsten met hen eynde nemen sal, Want het is een verkeert valsch geslachte, ende onghetrouwe kinderen. | |
21Si hebben mi verwect aen dat ghene dat God niet en is, Ga naar margenoot+ met haerder ydelheyt heb- | |
[pagina m7v]
| |
ben si mi geleetcreet, ende ic salse weder verwecken aen dat ghene dat gheen volc en is, aen een sot volc sal icse leetcreeten. | |
22Want tvier is ontsteken door minen toorn, Ga naar margenoot+ ende het sal bernen tot in die onderste helle, ende tsal verslinden tlant met sinen groeysele, ende tsal verbranden die fundamenten der berghen. | |
23Ic sal veelderhande quaden op hen hoopen ic sal alle mijn pijlen aen hen verschieten. | |
24Van honger sullen si versmachten, Ga naar margenoot* ende de vogelen sullense met bitteren beten verslinden) ic sal der dieren tanden onder hen seynden met rasende verwoetheit der slangen ende gedierten die op die aerde cruypen. | |
25Van buyten salse dat zwaert beroouen, ende van binnen den anxt, beide ioncgelinc ende maechden, die suygelingen metten grijzen oude mannen. | |
26Ic sal seggen, waer zijn si? ic sal haer gedachtenis doen ophouden, van onder die menschen | |
27Maer ic hebt wt gestelt, om haer weder partien te hooren, dat messcien haer vianden niet en souden hen seluen in houerdie verheffen, ende seggen, Onse hant is hooge, ende die HEERE en heeft dat niet al ghedaen. | |
28Want het is een volc sonder raet, ende in hen en is gheen voorsichtige wijsheit. | |
29O oft si wijs waren ende verstonden, ende haer wtersten voorsichtelijc aenmercten. | |
30Hoe ginc dat toe, dat haerder een duysent van hen luyden veruolchte, Ga naar margenoot+ ende .ij. van hen luyden thien duysent vluchtich macten? Ist niet also, om dat haer Ga naar margenoot* god) haer vercocht heeft? Ende die HERE, heeftse Ga naar margenoot* besloten.) | |
31Want ons Ga naar margenoot* God) en is niet gelijc haer Ga naar margenoot* goden) daer af zijn onse vianden selue rechters. | |
32Want haeren wijnstoc is vanden wijnstoc van Sodoma, ende vanden acker Gomorra, haer wijndruyue is een galle besie, si hebben bittere wijncorffen. | |
33Haeren wijn is der draken galle, ende verwoeder aderen galle, diemen niet genesen en can. | |
35Die wrake hoort mi toe, ic salt betalen tot zijnder tijt, dat haer boeten souden slipperen, want die tijt vander verderffenisse is bi, ende die tijden haesten om te ghenaken. | |
36Want die HEERE sal zijn volc rechten, ende ouer zijn knechten sal hi ontfermenisse hebben, Want hi sal aensien dat haer hant haer cracht verloren heeft, Ga naar margenoot+ Ende dat die besloten vergaen zijn, ende die ouerbleuene verteert is. | |
37Ende men sal seggen, waer zijn haer goden? Ga naar margenoot* inden welcken) si haer betrouwen hadden. | |
38Van wiens offer si vet aten, Ga naar margenoot+ Ende droncken vanden wijn van haeren drancoffer, laetse opstaen ende [kolom] v helpen ende bescudden v in dye nootsakelicheden. | |
39Siet nv, dat ict alleen ben, ende dat daer geen God en is sonder mi, ic sal dooden ende leuende maken, Ic sal slaen ende genesen, ende daer en is niemant diet wt mijnder hant trecken can | |
40Want ic sal mijn hant inden hemel heffen, ende ic sal seggen, Ic leue eewelic. | |
41Als ic mijn zwaert scarp wette, als een blixem, ende mijn hant dat oordeel aenneemt, soo sal ic mi weder wreken aen mijn vianden, ende den genen die mi haten loonen. | |
42Ic sal mijn pijlen met bloede droncken maken, ende mijn zwaert sal vleesch verslinden vanden bloede der verslagenen, ende vanden bloede der geuangenen, ende dat des viants hooft ontdeckt sal zijn. | |
43Ga naar margenoot+Louet ghi heidenen zijn volck, want hi sal dat bloet zijnder knechten wreken, ende hi sal hem wreken aen zijn vianden, ende hi sal ghenadich wesen den lande zijns volcs. | |
44Ende Moyses quam ende sprac alle die woorden dees liedts, voor die ooren des volcs, hi ende Iosue Nuns sone. | |
45Ende hi volbracht dese woorden alte samen tot alle Israel, | |
46ende hi sprac tot hen. Neemt ter herten alle die woorden de ic v huyden betuyge, dat ghi uwen kinderen beueelt, dat si houden ende doen, alle die woorden van deser wet. | |
47Want daer en is niet een woort tot v te vergheefs gheseyt. Maer om dat een yegelijc daer inne soude leuen, ende als ghijt volbrenghet, so sullen uwe dagen lanck ghemaeckt worden, inden lande daer ghi heenen ghaet ouer den Iordaen, om te besitten. | |
48Ende die HEERE sprac tot Moysen effen inden seluen daghe, segghende. | |
49Gaet op dat gheberchte van Abarim, opten berch Nebo die daer leyt inder Moabiten lant, teghen Iericho ouer, ende besiet dat lant Canaan, dat welcke ic den kinderen van Israel tot een eyghendom gheuen sal, Ende sterft opten berch | |
50als ghi daer op ghecomen zijt, ende vergadert v tot uwen volcke, ghelijc als uwe broeder Aaron sterf opten berch Hor, ende hi vergaderde hem aldaer tot sinen volcke. | |
51Om dat ghi ouer ghetreden hebt tegen mi onder die kinderen van Israel bi dat twistwater, tot Kades, in die woestine Ga naar margenoot* Sin) om dat ghi mi niet en heilichdet onder die kinderen van Israel, | |
52Hier suldi dat lant teghen v sien, dat welck ic den kinderen van Israel gheue, maer ghi en sult daer niet in comen. | |
§ Hoe Moyses tvolc van Israel gebenedijt voor zijn doot ende ghebenedijt elcke geslachte bisondere. |
|