De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DAer na trock dat volc van Hazeroth, ende maecten haeren legher in die woestijne Ga naar margenoot* Pharan,) | |
2Ende die HERE sprack tot Moysen aldaer, segghende, | |
3Seynt mannen wt, die dat lant Canaan bespieden, dwelck ick den kinderen van Israel geuen sal, eenen man van elcken gheslachte haerder vaderen, die alle hooftluyden onder hen zijn, | |
4Moyses santse wt der woestijnen Pharan, na den woorde des HEREN, die alle gader ouersten waren onder die kinderen van Israel, ende hieten also. | |
5Sammua Zachur sone vanden gheslachte Ruben. | |
6Saphat Huri sone van Simeons gheslachte. | |
7Caleb Iephune van Iuda geslachte. | |
8Igeal Iosephs sone vanden geslachte Isachar. | |
9Osee Nuns sone vanden gheslachte Ephraim. | |
10Vanden geslachte BenIamin, Phalti Raphu sone. | |
11Vanden gheslachte Sabulon Geddiel Sodi sone. | |
12Vanden geslachte Ioseph van Manasse Gaddi Sufi sone. | |
13Ammiel Gamalli sone vanden gheslachte Dan. | |
14Sthur Milchael sone van Aser gheslachte. | |
15Nahabi Vaphsi sone van Nephtalim gheslachte, | |
[pagina i3r]
| |
16Guel Machi sone van Gad gheslachte, | |
17Dat zijn die namen der mannen die Moyses wt sandt, om te bespieden dat lant, Ende Ozee Nuns sone naemde hi Iosue. | |
18Ga naar margenoot+Als hijse sant om te bespieden dat lant Canaan, sprack hi tot hen, Trect op ten Zuyden waert, ende gaet op dat geberchte, | |
19ende bespiet dat lant, hoe dattet is, ende dat volck dat daer inne woont, oft sterck oft swack is, luttel van ghetal oft veel is, | |
20ende wat lant dattet is, daer si in woonen, oft goet of quaet si, ende wat steden dat zijn, daer si inne woonen, oft si met mueren bewaert zijn oft niet, | |
21ende wat lant dat si, oft vet oft magher si, Ende oft boomen daer inne zijn oft niet, Weest ghesterct ende neemt die vruchten des lants. Het was recht in die tijt der eerster wijnbesien Ga naar margenoot* wanneermen die rijpe druyuen mocht eten.) [afbeelding] | |
22Ga naar margenoot+Si ginghen op, ende bespieden dat lant van der woestijnen Ga naar margenoot* Sin) tot Rehob, daermen te Ga naar margenoot* Hemath) gaet, | |
23Si ginghen oock op tegen den Zuyden, ende quamen tot Hebron, daer was Achiman, Sefai, ende Thalmai Enac kinderen Hebron was seuen iaren ghetimmert voor Ga naar margenoot* Thanim) in Egypten, | |
24Ende si quamen tot aen die beke der druyuen, ende sneden af aldaer een wijnrancke, met eender druyuen, ende twee mannen droeghense op eenen stock, daer toe ooc granaet appelen, ende vijghen, | |
25Die plaetse heet, die beeck Escol, Ga naar margenoot+ om der druyuen wille, die die kinderen van Israel daer af sneden. | |
26Ende si keerden weder na veertich daghen, als si dat lant bespiet hadden, | |
27Si ginghen, Ga naar margenoot+ ende quamen tot Moysen ende Aaron, ende tot alle die ghemeynte van Israel, in die woestijne Pharan te Kades, ende si seyden hen, ende der gantser ghemeynten hoet daer stont, Ende si lieten hen sien die vruchten des lants, | |
28ende verteldent hen, ende spraken, Wi zijn int lant ghecomen, daer ghi ons sont, dat warachtelijck van melcke ende honich vloeyt, als ghi sien moecht bi haer vruchten, | |
29sonder dat daer sterck volck inne woont, ende zeer vaste ende groote steden daer zijn, ende wi saghen [kolom] oock Enacs kinderen aldaer, | |
30Die Amalechiten woonen int lant teghen dat Zuyden, Die Hethiten, ende Iebusiten, ende Amoriten, woonen op dat gheberchte, Die Cananiten woonen aen die zee, omtrent die Iordane. | |
31Caleb stilde hierentusschen tvolck dat teghen Moysen opstaende was, ende sprack tot hen, Laet ons op trecken, ende dat lant in nemen, want wi sulllent wel verweldighen, | |
32Maer die mannen die met hem op ghetrocken waren, spraken, Wi en zijn niet machtich op te trecken teghen dat volck, want si zijn ons te sterck, | |
33Ende si maecten een quaet gheruchte, ende seyden veel quaets onder die kinderen van Israel, vanden lande dat si bespiet hadden, ende seyden, Dat lant daer wi door ghegaen zijn om te bespieden, verslint zijn inwoonders, Ende alle dat volck dat wi daer in saghen, zijn luyden van grooter lengden. | |
34Wi saghen oock sommighe Ga naar margenoot* monstren) aldaer Enaks kinderen vanden Ga naar margenoot* ruesen) gheslachte, Ga naar margenoot* wi daer bi gheleken scheenen sprinckhanen te sine.) | |
§ Hoe dat volck weent, ende murmureert door mistroost, dien si hadden van dat lant, dat si hadden laten bespien, ende die bespieders steruen. Ende den strijt teghen Amalec. |
|