De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2Ick ben die HEERE v God, dye v wt Egypten lant, Ga naar margenoot+ wt den dienst huyse gheleyt hebbe, | |
3Ghi en sult gheen ander goden bi mi hebben, | |
4ghy en sult gheen ghehouwen afgoden, Ga naar margenoot+ noch eenich ghelijckenissen maken, noch van tghene dat bouen inden hemel is, noch van datter onder opter aerden, noch van datter int water onder die aerde is, | |
5Ende en aenbidtse niet, noch en dientse niet, Want ick die HEERE uwe God, ben een vreeselijck liefhebber, dye daer besoecke des vaders misdaet aen den kinderen, tot in dat derde ende vierde lidt, der ghenen die mi haten, | |
6Ende ick doe barmherticheyt aen veel duysenden, die mi lief hebben, ende mijn geboden houden, | |
7Ghi en sult den naem des HEEREN ws Gods niet te vergheefs ghebruycken, Ga naar margenoot+ want [kolom] die HERE en sal den ghenen niet ontschuldich houden, Ga naar margenoot+ die sinen naem te vergheefs ghebruyct. | |
8Sijt ghedachtich, dat ghy den dach des sabboths heylicht. | |
10Maer den seuenden dach is den sabboth des HEEREN ws Gods, In dien en suldy gheen werck doen, noch v sone, noch v dochtere, noch v knecht, noch v ioncwijf, noch v vee, noch v vremdelinck, die in dijnre stadt poorten is, | |
11Want in ses dagen heeft die HERE hemel ende aerde ghemaect, ende die zee, ende al datter in is, ende hi ruste ten seuensten dage, Hierom gebenedide die HERE den sabboth dach, ende heylichde hem. | |
12Ghi sult v vader ende moeder eeren, Ga naar margenoot+ op dat ghi langhe muecht leuen opter aerden, Ga naar margenoot+ die v die HEERE v God gheuen sal. | |
17Ws naesten huys en suldi niet begheren. Ga naar margenoot+ Ghi en sult niet begeren ws naesten wijf, Ga naar margenoot+ noch sinen knecht, noch zijn ioncwijf, noch sinen osse, noch ezel, noch eenich dinck dat hem toebehoort. | |
18Ende tvolc sach den Ga naar margenoot* stemme) ende vierighe lampen, ende tgheluyt der basoenen, ende den berch roocken, ende si beuaen zijnde met anxte ende met vreese, stonden si van verre, | |
19ende spraken tot Moysen, Spreket ghi tot ons, wi sullent hooren, en laet God nyet met ons spreken, wi souden misschien anders steruen, | |
20Ende Moyses sprack totten volcke, en wilt niet vreesen, want God is gecomen, Ga naar margenoot+ om dat hi v proeuen soude, ende om dat zijn vreese voor v oogen zijn soude, ende dat ghi niet sondighen en sout. | |
21Ende dat volc stont van verre, maer Moyses ghinck in totter donckerheyt, daer God in was, | |
22ende die HEERE sprac tot hem, Also suldi den kinderen van Israel segghen, ghi hebt gesien, dat ick met v vanden hemel gesproken heb, | |
23daer om en suldi v niet maken, silueren, noch gulden goden, | |
24Eenen altaer van aerden suldi mi maken, ende daer op suldi offeren brantoffer ende vredeoffer, v scapen, ende ooc uwe runderen, In alle plaetse daer Ga naar margenoot* gedachtenisse mijns naems sal wesen, Ic sal) tot v comen, ende v gebenedien, | |
25Ist dat ghi mi maect eenen steenen altaer, soo en suldi dien niet timmeren van gehouwen steenen, Ga naar margenoot+ want hefte ghi v mes daer op, so sal hi onsuiuer worden, | |
[pagina e3r]
| |
26Ghi en sult niet tot minen outaer met trappen op climmen, dat uwe leelicheyt niet ontdect en worde. | |
§ Van die goddelike rechten, Van eenen knechte te coopen, Ende van die ouders niet te slaene |
|