De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+IN die derde maent naden wtganck der kinderen van Israhel wt Egypten lant, quamen si in desen daghe in die woestine Sinai, | |
2want si waren wt ghetrocken van Raphidim, ende comende in die woestine Sinai maecten haeren legere aldaer, ende in die woestine tegen den berch sloegen si haer tenten, | |
3Ende Moyses clam tot God opten berch, Ende die HEERE riep hem vanden berge, seggende hem Dit suldi seggen totten huyse Iacob, ende vercondigen den kinderen van Israel. | |
4Ghi hebt gesien wat ic den Egyptenaren gedaen hebbe, ende hoe ic v gedragen hebbe op vloghelen der Aernen, ende ic heb v tot mi genomen, | |
5Ist dat ghi mijn stemme hoort, ende mijn verbont houdet, so suldi mijn eyghendom zijn onder alle volcken, Want alle die heel aerde is mine. | |
6Ende ghi sult mi tot een priesterlijc conincrijck ende een heylich volck zijn, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ Dit zijn die woorden die ghi totten kinderen van Israel seggen sult, | |
7Moyses quam, ende riep die ouders vanden volcke te samen, ende hy vertelde hen alle dese woorden, die die HERE geboden hadde, | |
8ende alle dat volc antwoorde gelijc, seggende, al dat die HEERE gesproken heeft, sullen wi doen, Ende als Moyses des volcs woorden totten HEERE weder geseyt hadde, | |
9sprack die HEERE tot Moysen, Siet, ick sal tot v comen in een dicke wolcke, op dat, dat volc mijn woort hoore, dat ick met v spreke, ende dat si v eewelijc gheloouen, Aldus vercondichde Moyses den HERE, alle des volcs woorden, | |
10Dye welcke sprac tot hem, Ghaet totten volcke, ende heylichtse huyden ende morgen dat si haer cleederen wasschen, | |
11ende soo bereyt zijn ten derden dage, Want ten derden dage sal die HEERE nedercomen voor alle dat volc, opten berch Sinai, | |
12ende ghi sult palen setten den volcke rontomme, ende tot hen seggen, Wacht v dat ghi opten berch Sinai niet en climt, noch zijn eynden niet en genaect, Want so wie den berch aenroeren sal, die sal die doot steruen, | |
13gheen hant en sal hem aenroeren, maer hi sal gesteent oft met geschutte doorscoten worden, Het si een beest, oft mensche so en sal hi niet leuen, Als die trompet begint te luyden, soo sullen si opten berch climmen, | |
14Ga naar margenoot+Ende Moyses ginc vanden berge totten volcke, ende hi heylichdese, ende si wiesschen haer cleederen, Ga naar margenoot+ | |
15ende hi sprac tot hen, Sijt ten derden dage bereyt, ende niemant en ghenake zijn wijf, | |
16Nv was den derden dach aen gecomen ende die morgenstont was claer geworden, ende siet, doen begon- | |
[pagina e2v]
| |
stet te donderen, ende te blixemen, ende een dicke wolcke bedecte den berch, ende een geluyt van eender zeer stercker basoenen luyde, Dat volck dat inden leghere was, vreesde, | |
17Ende als Moyses tvolck wt geleyt hadde Gode te gemoete wt die plaetse des heyrleghers, stonden onder aen den berch. | |
18Ende alle den berch Sinai roocte, om datter die HEERE neder op gecomen was met viere, ende den rooc ghinc op van hem gelijc eenen rooc van eenen ouen, ende den gheheelen berch was seer veruaerlijc, | |
19ende der basoenen geluyt ginc, ende wert alleynskens starcker, Moyses sprack, ende God antwoorde hem luyde, | |
20Die HEERE daelde neder opten berch Sinai bouen opten top, ende hi riep Moysen bouen opten top des berchs, Ende als Moyses op gheclommen was, | |
21Ga naar margenoot+Doen sprack die HERE tot Moysen, Ga naar margenoot+ gaet neder, ende ghetuyget den volcke, want si souden misschien willen ouertreden dye palen om den HEERE te sien, datter gheen groote menichte van hen verslagen en worde, | |
22Ende die priesters die totten HERE comen, sullen gheheylicht worden, op datse die HERE niet en verslae, | |
23Moyses seyde totten HEERE, dat ghemeyn volck en can opten berch Sinai nyet gheclimmen, want ghy hebt ghetuycht, ende gheseyt, Sedt palen om den berch, ende heylichten. | |
24Den welcken die HERE seyde, gaet, ende daelt neder, ghi ende Aaron met v, sult hier op comen, Maer die priesters ende dat volc en sal die palen niet ouertreden, dat si op climmen totten HEERE, op dat hise niet en verslae, | |
§ Hoe die thien gheboden gegeuen worden |
|