De Vorsterman Bijbel

Ca .ix.

[afbeelding]

1

⁺DIe HERE sprack tot Moysen, Gaet tot Pharao, ende segt tot hem, Dit seyt die HERE die God der Hebreeuscher, Laet mijn volc wtgaen dat si mi offeren,

+ A

2

ist dat ghi dat weyghert, ende noch hout,

3

siet, mijn hant sal wesen ouer v ackeren, ende ouer v peerden ende ezelen, ende kemelen, ende schapen, ende ossen, ende een swaer pestilencie,

4

ende die HERE salt bysondert doen tusscen der Israeliten ^* besittinghe) der Egyptinaren datter niet een en sterue, van al dat die kinderen van Israel hebben.

* the. vee.

5

Ende die HERE stelde eenen tijt, segghende, morgen sal die HERE dit doen opter aerden.

6

Ende die HEERE dedet smorgens, ende alle dat vee der Egyptinaren sterf, maer vanden vee der kinderen van Israel en sterf niet een.

7

Ende Pharao sant om dat te besien, ende daer en was niet een ghestoruen, van ^* allen dinghen die Israel besadt.) Ende Pharaos herte wert verhart, ende hi en liet dat volck niet gaen.

* th. Israels vee.

8

Doen sprac die HERE tot Moysen, ende Aaron, ⁺ Neemt v hant vol asschen wten scoorsteen, ende Moyses sprenge die inden hemel voor Pharao,

+ B

9

dat ouer tlant van Egypten stof si, ende aenden menschen ende beesten sullen wesen sweren, ende swillende bladeren in alle tlant van Egypten.

10

Ende si namen asschen wten schoorsteen, ende stonden voor Pharao, ende Moyses spreydese opwaert ten hemel, ende doen quamen daer

[p. d5r]

sweren van swillende buylen aen mensche, ende vee,

11

also, dat die tooueraers niet gestaen en conden voor Moysi, ouermits die sweren ende bleynen die aen hen waren, ende in al daertrijck van Egypten,

12

Ende die HEERE verstocte Pharaos herte, ende hi en hoordese niet also die HERE tot Moysen gheseyt hadde.

13

⁺Ende die HEERE sprack tot Moysen, Staet morghen vroech op, ende staet bi Pharao, ende ghi sult tot hem segghen, Dit seyt die HEERE, die God vanden Hebreeuschen, Laet mijn volck wtgaen, dat si mi offerande doen,

+ C

14

Want anders in dese reyse sal ick alle mijn plaghen seynden op v ^* herte) ende op uwe knechten, ende op v volck, ende weet dat mijns ghelijck in alle aertrijck niet en is,

* ten is niet int heb.

15

Want nv wtstreckende mijn hant, sal ick v ende uwe volck slaen met pestilencie, ☞ ende ghi sult vergaen vander aerden.

16

Daerom heb ick v ^* ghesedt) dat ick mijn stercheyt aen v thoonen soude, ende dat minen naem vercondicht soude worden in alle landen,

* h. verwect

17

Houdy noch mijn volck? ende en wildijt niet wt laten gaen?

18

⁺Siet, ick sal morghen tot deser tijt, eenen zeer grooten haghel laten vallen, Ia, dat desghelijck in Egypten noyt geweest en is, sint dier tijt dattet ghefundeert is, tot noch toe,

+ D

19

daerom seynt wt, ende vergadert v vee, ende al dat ghi opten velde hebt, want alle menschen ende vee dat opten velde gheuonden wort, ende in huys niet vergadert en is, als den haeghel opten velde vallen sal, sal steruen,

20

Alle die knechten van Pharao, die des HEREN woort vreesden, die deden haer knapen ende vee in huys vlieden,

21

maer die ghene, die haer herte niet en keerden aen des HEEREN woort, lieten haer knapen ende vee inden velde.

22

⁺Ende die HEERE sprack tot Moysen, Steket v hant op ten hemel waert, dattet haeghele, ouer alle Egypten lant, op menschen, op vee, ende op alle cruyt inden velden in alle Egypten lant, ⁺

+ E

+ psal. lxxvij

23

Aldus stack Moyses zijn roede ten hemel waert, ⁺ ende die HEERE liet donderen ende haeghelen ende blixem loopende lancx der aerden, ende die HERE dede hagel regenen ouer dat lant van Egypten,

+ psal. c.iiij.

24

ende den haeghel ende tvyer vlogen tsamen ghemengt Ende twas also groot, dat desghelijck in alle Egypten lant, noyt ghesien en was, sint dier tijt dat dat volck is ghemaect gheweest.

25

⁺Ende die haghel versloech in alle Egypten lant, al datter opten velde was, beyde menschen ende vee, ende versloech alle dat cruyt inden velde, ende brack alle boomen opten velde,

+ F

26

sonder alleen inden lande ^* Iessen,) daer die [kolom] kinderen van Israel waren, daer en hagheldet niet.

* th. Gosen

27

Doen sant Pharao, ende liet Moyses ende Aaron roepen, ende sprack tot hen, Ick heb nv oock ghesondicht, die HEERE is rechtuaerdich, maer ick, ende mijn volck zijn ongodlijck,

28

Bidt den HERE, dat Gods donderslaghen ende haghel ophouden, op dat ick v mach laten gaen, ende dat ghi hier niet langer en blijft.

29

⁺Moyses antwoorde hem, Als ick wt der stadt ben ghegaen, so sal ick mijn handen wtsteken totten HERE, so sal die dondere aflaten, ende daer en sal gheenen haghel meer zijn, op dat ghi beuint, dat die aerde den HERE toebehoort,

+ G

30

Ick weet oock dat ghi, ende uwe knechten noch niet en vreest den HERE,

31

daerom is dat vlas verslaghen ende die gherste, want die gherste hadde gheschoten, ende dat vlas hadde bollen ghewonnen,

32

Maer die tarwe ende den rogghe en werden niet verslaghen, want si waren spade ghesaeyt.

33

Ende Moyses is wtghegaen van Pharao buyten der stadt, ende stack wt zijn handen tot den HEERE, Ende die donder ende den hagel lieten af, ende den reghen en druypte niet meer opter aerden,

34

Als Pharao sach, dat den reghen, donder ende hagel aflieten, besondichde hi hem noch voort

35

ende zijn herte is ^* verswaert) ende zijnder knechten, ende is zeer verhert gheweest, ende noch en liet hi die kinderen van Israel niet gaen, ghelijckerwijs die HEERE gheseyt hadde door die hant van Moyses.

* h. verhart

§ Hoe Pharaos lant met sprinchanen gheplaecht wort. Ende met duysternissen diemen tasten mocht drie daghen lanck. Ende God verhoort Moyses, ende Pharao en wilt niet dat Moyses meer voor hem come.