De Vorsterman Bijbel

§ Dat .x. Cap.

1

⁺ENde die HEERE sprack tot Moysen, Gaet in tot Pharao, want ick heb zijn herte ende zijnder knechten herte verhert, op dat ick dese mijn teekenen doen soude aen hen,

+ A

2

Ende om dat ghijt vercondighen sout voor die ooren uwer kinderen, ende ws kints kinderen, wat ick in Egypten bedreuen heb, Ende hoe ick mijn teekenen onder hen bewesen heb, dat ghi weten sout, dat ick die HERE ben.

3

Aldus ghinghen Moyses ende Aaron tot Pharao, ende seyden hem, Dit seyt die HERE der Hebreen God, Hoe langhe weygherdy v mi onderdanich te wesen? Laet mijn volck gaen, dattet mi offerhande doe,

4

⁺Ist dat ghi wederspannich zijt, ende en wilt mijn volck niet laten, Siet, so sal ick morghen sprinchanen laten comen aen allen hoecken, dat si tlant bedecken,

+ B

5

Also datmen dat lant niet en sal moghen sien, ende si sullent eten datter vanden haghel ouerghebleuen is, Alle v groeyende boomen opten acker sullen si eten,

6

Ende si sul-

[p. d5v]

len v huys, uwer knechten huysen ende alle der Egyptinaren huysen veruullen, dat uwe vaders, noch uwer vaders vaderen, desghelijck noeyt ghesien hebben, sint der tijt dat si opter aerden gheweest zijn, tot op desen daghe, Ende Moyses keerde hem, ende hi ghinck wt van Pharao.

7

⁺Doen spraken Pharaos knapen tot hem Hoe langhe sullen wi dese erghernisse lijden? Laet die luyden gaen, dat si den HEERE haeren Gode offerande doen, En siedy noch niet, dat Egypten verdoruen is?

+ C

8

Ende si riepen wederomme Moysen ende Aaron tot Pharaonem, ende hi seyde tot hen, Gaet, ende doet den HEERE uwen Gode offerande, Maer wie zijn si, die daer gaen sullen,

9

Moyses antwoorde, Wi sullen reysen met onsen cleynen kinderen ende met onsen ouderen, met onsen sonen ende dochteren, met schapen ende groote vee, Want het is een eerlijke feeste ons HEEREN Gods.

10

Ende Pharao antwoorde, Die HEERE si met v, Hoe soude ick v ende uwe cleyne kinderen laten gaen? die twijfelachtich ben, dat ghi in uwe ghedachten dat alderquaetste voornemen hebt?

11

Ten sal also niet gheschieden, Maer ghi mannen alleen, gaet ende doet offerhande den HEERE, Want dat hebdy selue begheert. Ende terstont zijn si wtghestooten van Pharos aensichte.

12

⁺Ende die HEERE sprack tot Moysen, ⁺ Steeckt uwe hant ouer Egypten, om die ^* sprinchanen,) dat si op Egypten comen, ende dat si verslinden alle dat cruyt des lants, dat vanden haeghel ouerghebleuen is,

+ D

+ Psal. c.iiij Apo. ix.a.

* the. Arbe Het zijn vieruoetighe vliegende dyeren den sprinchanen ghelijck, maer suyuer om te eten, ghelijc Leui. xi

13

Moyses stack zijn roede ouer Egypten, ende die HEERE brocht eenen ^* bernenden) wint int lant, alle den dach, ende al den nacht, Ende des morghens hief op den ^* bernenden) wint alle die sprinchanen,

* th. Oosten

* h. Oosten

14

ende si quamen ouer alle Egypten lant, ende si daelden aen alle hoecken van Egypten, So zeer veel sonder ghetal, dat te voren desghelijck niet gheweest en is, noch zijn en sal,

15

want si bedecten dat lant ^* alle dinghen bederuende,) Ende alle dat cruyt des lants, ende alle die vruchten der boomen, die vanden haeghele ouerghebleuen waren, zijn verslonden, Ende daer en is niet groens ouerghebleuen, aen boomen, noch aen cruyt inden velde, in alle dat lant van Egypten.

* th. ende verduysterdent.

16

⁺Om welcke sake Pharao, Moysen ende Aaron haestelijck riep, ende sprack tot hen, Ick hebbe ghesondicht teghen den HERE uwen God, ende teghen v,

+ E

17

Vergheeft mi mijn [kolom] sonde oock dese reyse, ende bidt den HERE uwen God, dat hi dese doot van mi afneme,

18

Ende Moyses ghinck wt van Pharaos aensichte, ende badt den HEERE,

19

Doen keerde die HEERE eenen zeer stercken Westenwint, ende hief die sprinchanen op, ende werpse in die Roode zee, datter niet een ouer en bleef, in alle hoecken van Egypten,

20

Ende die HEERE verstocte Pharaos herte, ende hi en heeft die kinderen van Israel noch niet laten wtgaen.

21

⁺Die HEERE sprack tot Moysen, Steket v hant wten hemel, ende laet wesen duysternissen so dicke in Egypten lant, datmense tasten mach,

+ F

22

Moyses stack sine hant wt ten hemel waert, ende daer zijn gheworden veruaerlijcke duysternissen ouer alle Egypten, drie daghen lanck,

23

also dat niemant sinen broeder en sach, noch op en stont vander plaetsen daer hi in was, in drie daghen, Maer bi alle die kinderen van Israel wast licht in haer wooninghen.

24

Ende Pharao riep Moysen ende Aaron, ende seyde tot hen, ⁺ Gaet ende doet offerhande den HEERE, Maer uwe schapen ende runderen laet hier, Laet uwe kinderkens oock met v gaen,

+ G

25

Moyses sprack, Ghi sult ons oock offer ende brantoffer gheuen, die wi onsen Gode den HEERE offeren moghen,

26

Onse vee sal met ons gaen, ende niet eene clauwe en salder achter blijuen van dat ghene dat ons nootsakelijck is tot ons HEREN Gods dienst, Bisonderlinghe, want wi niet en weten wat wi sullen moeten offeren, tot dat wi tot dier plaetsen comen.

27

Maer die HEERE verstocte Pharaos herte, dat hijse niet en wilde laten gaen,

28

Ende Pharao sprack tot Moysen, Gaet van mi, ende wacht v, dat ghi voor mijn ooghen niet meer en coemt, Want in wat daghe, dat ghi voor mijn ooghen coemt, so suldy steruen,

29

Moyses antwoorde, also ghi gheseyt hebt, so salt gheschieden, Ick en sal niet meer voor uwe ooghen comen.

§ God seyt Moysi, dat hi wilt alle die eerste gheboren van Egypten doen steruen. Ende dat dat volck van Israel gout, siluer, ende cleederen ontleenen soude vanden Egyptinaren.