De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+DIe HERE sprack tot Moysen, Gaet in tot Pharao, ende ghi sult tot hem segghen, Dit seyt die HERE, Laet mijn volck [kolom] wtgaen, op dattet mi offerande doe, | |
2Ist dat ghijt weyghert, siet, so sal ick al uwe palen met vorsschen plaghen, | |
3dat die ryuier sal van vorsschen wt crielen, die sullen opcomen, ende gaen in v huysen, in v camer, op v bedde, ende oock in uwer knechten huysen, ende dijns volcs huysen, in uwe backouenen, ende Ga naar margenoot* int ouerschot van uwer spijsen,) | |
4Ga naar margenoot+Ende die vorsschen sullen tot v ende tot uwen volck, ende tot alle uwen knechten comen. | |
5Ende die HERE sprack tot Moysen, Segt Aaron, Rect v hant wt ouer die vloeden, ryuieren Ga naar margenoot* ende broeken,) ende brengt die vorsschen ouer tlant van Egypten, | |
6Ende Aaron recte zijn hant wt ouer die wateren van Egypten, ende die vorsschen quamen daer wt, ende si bedecten tlant van Egypten. | |
7Die tooueraers deden oock also met haeren Ga naar margenoot* toouerijen) ende brochten ouer Egypten die vorsschen. | |
8Ende Pharao riep Moysen ende Aaron, ende sprack, Bidt den HERE, dat hi die vorsschen van mi ende van minen volcke neme, ende ick sal dat volck laten gaen, dattet den HERE offere, | |
9Ga naar margenoot+Moyses sprack tot Pharaonem, stelt mi wanneer ick voor v, voor uwe knechten, ende voor v voolck bidden sal, dat die vorsschen van v, ende van uwen huyse verdreuen worden, ende alleene inder ryuieren blijuen, | |
10Ende hi antwoorde, morghen, Moyses antwoorde, Ick sal also doen, so ghi gheseyt hebt, op dat ghi bekennen moecht, dat daer niemant en is, ghelijck die HEERE onse God, | |
11ende dan so sullen die vorsschen van v, ende van uwen huyse, ende van uwe knechten ende van uwen volcke ghenomen worden, ende alleen inden stroom blijuen. | |
12Ga naar margenoot+Aldus ghinghen Moyses ende Aaron van Pharao, ende Moyses riep totten HEERE, om die belofte ouer die vorsschen, die hi Pharao toegheseyt hadde, | |
13Ende die HERE dede also Moyses gheseyt hadde, ende die vorsschen storuen inden huysen, dorphuysen, ende inden ackeren, | |
14ende si vergaderdense in groote hoopen, hier eenen hoop, ende daer eenen hoop, ende dat lant Ga naar margenoot* verrotte) daer af. | |
15Als Pharao sach, dat hem ruste ghegheuen was, heeft hi zijn herte Ga naar margenoot* verswaert) ende en hoordese niet, so die HERE gheboden hadde. | |
16Ende die HERE sprack tot Moysen, Segt Aaron, steect uwe roede wt, ende slaet dat stof der aerden, op datter weechluysen comen in alle lant van Egypten, | |
17Si deden also, ende Aaron stack zijn hant wt met zijn roede, ende sloech in dat stof der aerden, ende het werden wantluysen aen die menschen, ende aen dat vee, Al dat stof des lants wert veran- | |
[pagina d4v]
| |
dert in wantluysen in alle Egypten lant. | |
18Ga naar margenoot+Die tooueraers deden oock also met haer Ga naar margenoot* toouerije) om luysen te doen comen, maer si en conden niet, ende die luysen waren aen den mensche ende aen dat vee. | |
19Doen spraken die toueraers tot Pharao, dat is Gods vinger Maer Pharaos herte wert verstoct, ende en hoordese niet, Also die HERE geseyt hadde. | |
20Ende die HERE sprack tot Moysen, Staet morghen vroech op, ende gaet voor Pharao, hi sal aen twater gaen, ende segt tot hem. Dit seyt die HERE, Laet mijn volck gaen, dattet mi offerande doe, | |
21want en doedijt niet, siet, so sal ick seynden op v, ende op uwe knechten, op v volck, ende in v huysen Ga naar margenoot* alle geslachten der vlieghen) ende alle der Egyptinaren huysen, ende dat velt, ende al datter op is, sal veruult worden met Ga naar margenoot* vlieghen van verscheyde manieren) | |
22Ende ick sal in dien daghe wonderlijck maken dat lant Ga naar margenoot* Iessen) daer mijn volck in is, so dat daer gheen Ga naar margenoot* vlieghen) zijn en sullen, op dat ghi weten sult, dat ick die HERE ben, midden opter aerden, | |
23ende ick sal een Ga naar margenoot* deylinge) stellen, tusschen minen ende uwen volcke, morghen sal dat teeken geschieden. | |
24Ende die HERE dede also, ende in Pharaos huys, Ga naar margenoot+ ende in zijnder knechten huysen quamen Ga naar margenoot* zeer swaere vlieghen,) ende op al Egypten lant, ende tlant wert verdoruen van dusdanighen Ga naar margenoot* vlieghen). | |
25Ende Pharao riep Moysen ende Aaron, ende sprack tot hen, Gaet wech, ende offert uwen Gode in dit lant, | |
26Moyses antwoorde, ten mach also niet zijn, Want wi sullen der Egyptinaers grouwel onsen Gode den HEERE offeren. Ga naar margenoot* Want waert dat wi voor die Egyptinaers ooghen dooden, dat si eeren ende aenbidden, si souden ons met steenen oueruallen) | |
27Drie dach reysen sullen wi gaen in die woestijne, ende den HERE onsen God offeren, also hi ons geboden heeft. | |
28Pharao antwoorde, Ick sal v laten gaen, dat ghi den HERE uwen Gode offert inder woestijnen, maer en trect niet voorder wech, ende bidt voor mi. | |
29Ga naar margenoot+Ende Moyses seyde, Ick sal na dat ick van v wtghegaen ben den HEERE bidden, dat morghen inden daghe van Pharao, ende sine knechten, ende van sinen volcke die Ga naar margenoot* vlieghen) wech gaen, maer en bedriecht ons niet meer, so dat ghi den volcke niet toe en laet den HEERE te offeren. | |
30Ende Moyses ginck wt van Pharao, ende badt den HEERE, | |
31ende die HEERE dede na sine woorden, ende nam de Ga naar margenoot* vliegen) wech van Pharao ende van sine knechten, ende van sinen volcke, datter niet een ouer en bleef, | |
32Ende Pharaos [kolom] herte wert Ga naar margenoot* verswaert) so dat hi noch dese reyse oock en liet dat volck niet gaen. | |
§ Hoe God Egypten sloech metter sterften der beesten, ende swerende blasen ende meten haghel, ende donre, ende verschrickelijke blixemen, ende Pharao wert weder verhart. |
|