De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xv. Capittel.

1

⁺ALs dese dingen dus geleden waren, gebuerdet, dat tot Abram ghedaen wert dwoort des HEEREN in een visioen seggende, En vreest niet Abram, ic ben uwe beschermer, ende uwen zeer grooten loon,

+ A

2

Maer Abram sprac, HEERE God, wat suldyi mi gheuen? Ic gha sonder kinderen, Ende mijn huisknecht heeft eenen sone, dese Eleasar van Damasco?

3

Ende Abram seyde noch, mi en hebdy geen zaet gegeuen, ende siet de sone mijns gesins sal mijn erfgenaem zijn.

4

Ende siet, dat wort des HEEREN sprac met hem, Hi en sal niet uwe erfgenaem zijn, maer die van uwen lichaem comen sal, die sal v erfgenaem zijn,

5

Ende hi hiet hem wt gaen, ende seyde, Siet den hemel ende telt die sterren, kondise tellen, ende seyde tot hem, also sal v zaet worden.

6

☞ Abram geloofde den HERE, ende dat wert hem tot gerechticheyt gherekent,

7

⁺Ende hi sprac tot hem, Ic ben die HERE die v van Vr, ⁺ wt Caldeen geleyt heb, dat ic v dit lant te besitten geuen soude,

+ B

+ Roma. i.a. Galat. i.a

8

Abram sprac, HERE God, waer aen sal ict weten, dat ict besitten sal?

9

Ende die HERE antwoorde hem, Neemt een drieiarige koe, ende een drieiarige gheyte, ende eenen drieiarigen ram, ende een tortelduyue, ende een ionge duyue,

10

Ende hi nam dit al, ende deyldet ouermits, ende leyde dat een deel tegen dat ander ouer, Maer die voghelen en deylde hi niet,

11

⁺Ende dat gheuoghelte viel op dat doode aes, Maer Abram iaechdese daer af.

+ C

12

Als die sonne onder gegaen was viel Abram in eenen swaren slape, ende siet anxt ende groote duysternisse oueruiel hem. [kolom]

13

^* Doen is tot hem gheseet), Dat suldy weten dat v zaet sal vremt zijn in eens anders lant ende aldaer salmen daer knechten af maken, ende qualijck hanteren .cccc. iaer lanc.

* theb. doen sprack hi tot hem

14

maer ick sal rechter zijn ouer dat volck, dien si dienen sullen, Daer na sullen si wt trecken met veel goets,

15

ende ghi sult varen, tot uwen vaderen met vrede, ende in goeden oudere begrauen worden,

16

⁺Si sullen na vier mans tijden weder hier comen, want die misdaet der Amoriten en is noch niet al voldaen.

+ D

17

Als nv die Sonne onder gegaen was ende duyster geworden was, siet doen roocte eenen ouen, ende eenen vierigen brant voer tusschen die stucken wech.

18

In dien dage maecte die HERE een verbont met Abram, ende sprac, Vwen zade sal ic dit lant geuen, van dat water van Egipten aen, tot aen dat groote water Euphrates,

19

die Kiniten, die Kinisiten, die Kidmoniten

20

de Hethiten, de Pherisiten, de Ruesen,

21

de Amoriten de Cananiten, de Gergesiten, de Iebusiten.

§ Hoe Agar beurucht wert van Abram, ende baerde Ismael ende vloot van Sara, ende die Enghel vertroostese.