De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xij. Capittel

1

⁺ENde de HEERE sprac tot Abram, Gaet wt v lant, ende wt v maechscap, ende wt ws vaders huys, ende comt in een lant, dat ic v thoonen sal,

+ A

2

Ende ick sal v tot een groot volc maken, ⁺ Ende ick sal v ghebenedien, ende ic sal uwen naem groot maken, Ende ghi sult ghebenedijt zijn,

+ § Een gebenedijge

3

☞ Ick salse ghebenedien, die v gebenedien, Ende ick salse vermaledien, ⁺ die v vermaledien, Ende in v sullen ghebenedijt worden alle gheslachten der aerden.

+ § vermaledijen is veruloeken

4

Ende doen ghinck Abraham wt, also hem die HEERE beuolen hadde, ⁺ ende Loth troc met hem. Abram was .lxxv. iaer out, doen hi wt Aran trock.

+ B

5

Ende also nam Abram zijn wijf Sarai, ende Loth zijns broeders sone, met alle haerder hauen, die si beseten hadden, ende die zielen die si gemaect hadden in Aran, ende reysden wt na dlant Canaan,

6

Ende als si in tselue lant gecomen waren, doorleet Abram doort lant, totter stadt van Sichem, ende totten ^* heerlijcken) dale, ⁺ Want tot dier tijt woonden daer Cananiten int lant.

* the. more

+ Ninus die eerste coninc sloech die penningen. Semiramis Nini huysurouwe een wonderlike vrouwe was doerluchtich

7

Doen openbaerde die HEERE Abraham, ende sprac tot hem, uwen zade, sal ick dit lant geuen. Ende hi stichte aldaer, den HEERE die hem openbaerde, eenen altaer.

8

Daer na ginc hi van daer, aen eenen berch, die tegent oosten der stadt Bethel lach, ende sloech aldaer zijn tenten op, dat hi Bethel ten westen, ende Hai ten oosten hadde, ende maecte aldaer den HEERE ooc eenen altaer, ende aenriep den naem des HEEREN.

9

☞ Daer na troc Abram voordere, ende trock zuydtwaert.

10

⁺Ende in dat lant quam eenen dieren tijt. Ende doen troc Abram af, in Egipten, dat hi hem daer onthouden mochte, als [kolom] een vremt man, want den dieren tijt was zeer machtich in den lande.

+ C

11

Ende doen hi na bi Egypten quam, seyde hi tot sinen wiue Sarai ^*) Ic weet, dat ghi een schoon vrouwe ^*) zijt,

* the. siet

* th. aensichte

12

ende dat als nv v die van Egipten sullen sien, soo sullen si seggen, Siet dat is zijn huysfrouwe, ende sullen mi dooden, ende v behouden,

13

Daerom bid ick v, segt toch, dat ghi mijn suster zijt, om dat mi des te bat si, om uwent wille, ende mijn ziele ^* leuendich) bliue, om uwen wille.

* the. bi den leuen

14

Ende als hi nv in Egypten quam, saghen die Egiptenaeren dat wijf, dat si zeer schoon was

15

⁺ende Pharaos Princen bootschapten hem dat, ende presense voor hem. Doen wert si in Pharaos huys gebracht,

+ D

16

Ende men dede Abram wel, om haeren wille, Ende hi hadde schapen ende runderen, ende ezelen, ende knechten, ende maerten, ende ezelinnen, ende kemelen.

17

Maer die HEERE gheesselde Pharaonen met groote plagen, ende zijn huys, om Sarai Abrams wijfs wille.

18

Doen riep Pharao Abram tot hem, ende seyde, waerom hebdy mi dat gedaen? Waerom en seydy mi niet, dattet uwe wijf was?

19

Waerom seydy dan dattet uwe suster was? om dat icse mi tot eenen wiue soude nemen? Ende nv siet, daer is uwe wijf, neemt v wijf, ende gaet wech.

20

Ende Pharao geboot, den mannen van Abram, ende si geleyden hem, ende zijn wijf, ende alle dat hi hadde.

§ Hoe Abram dat lant deylde met sinen broeder Loth, ende hi ontfinc die belofte van God dat lant te ontfanghen hi ende zijn zaet.