Vormen. Jaargang 2

[p. 35]

[Nummer 2]

P.G. Buckinx:
In memoriam patris

Tussen wolken en rozen, zonderling
dreef de maan in mijn raam
naast de blauwe vaas, in de schemering
riep ik uw naam.

En wijl ik riep
zong wonderbaar de nachtegaal,
alsof hij zong voor een die diep en zorgloos sliep
in deze manestraal.

- Ach, wat ons van elkander scheidt,
uw teere blankheid, uw stilzwijgendheid,
en van uw roerloos aangezicht
dit koel, ivoren licht
dat wit en wonderbaar drijft in mijn raam.

voorbij de nachtegaal, voorbij de manestraal
dool ik geluidloos door de schemering
tussen wolken en rozen, zonderling
roep ik uw naam.