Vormen. Jaargang 1

[p. 98]

Vers
Door A. ten Esch.

De slepende guitaar-akkoorden
van uw onuitgesproken woorden
zinderen als trillende vlerken
in mij na.

Ik weet de aanhef van uw droomen
vervloeid in mijn ontwaken;
ik weet bij 't ongebonden rhythme
van mijn adem en mijn dans
in uwe oogen,
de huivring van het mededoogen.

Ik werd geboren uit uw heimwee
ik ben de verre echo van uw lied.

En het geheime schreien van uw nood
zingt zich in mijn verloren sterven dood,
maar is als God
een diep en schoon mysterie.