Vormen. Jaargang 1

[p. 97]

[Nummer 4]

Komen en gaan
Door Paul de Vree

Nog vroeger dan ik dacht vond ik de bloemen,
maar vóór 'k bepalen mocht, zocht te benoemen
hoe schitt'rend blank er enk'le waren,
hingen ze dor en ros tusschen de blâren.

Zoo ging het alles. Toovers die vervlogen,
hun afscheid onverwacht en weerloos te gedoogen,
wijl láng daarna, d'ontstentenis te dragen,
moést uitgestort in vreugdelooze vragen.

Dan werd der jaren weerkeer vuriger verlangen,
ijler herinnering, stiller bevangen,
een bovenstroom van licht als waarin vogels dwalen:
geliefde zwaluwen en nachtegalen.