Vormen. Jaargang 1

[p. 17]

automne malade (naar g apollinaire)
door maurits l peeters

o aangebeden herfst die kwijnend moet vergaan
nu weer de bange wind blaast in de rozengaarden
nu weer de witte sneeuw zach rusten komt aan d'aarde
en onze tuinen vol geknakte bloemen staan

o arme herfst die sterft met rijkdommen belaan
vol blankheid van veel sneeuw en berstensrijpe gaarden
hoog in de grauwe luchten loeren ruwgeaarde
sperwers die aan d'aard de vogels vangen gaan

ge hoort hoe in de diepte schuwe herten blaten
en ge bemint 't geluid dat u de nachtrust stoort
als ge der bomen rijpe vruchten vallen hoort
en wenend wind en woud van blaren staan verlaten

en lijk een trein voorbijgaat of dit leed dat wij vertreden
zo wendt het leven om ons hart z'n traaggemeten schreden

(uit een eerlang te verschijnen bundel)