Nieuwe buitelingen
Tessa Koelewijn
Een stad vol mooie woorden
In onze nieuwe rubriek ‘Nieuwe Buitelingen’ neemt een van de Vooysredacteuren u mee naar een bijzonder literair initiatief in Nederland. Voor deze zoektocht is geen uithoek ons te ver. Ditmaal neemt redacteur Tessa Koelewijn u mee langs het poëzieparcours in Maastricht.
Ik sta voor het Centre Céramique, het culturele middelpunt van een stad waar poëzie leeft. In ieder geval vandaag. Het is gedichtendag en voor de negende keer op rij wordt dit jaar het poëzieparcours bewandeld. Het thema van de poëzieweek, ‘met zingen is de liefde begonnen’, belooft een romantische wandeling. Ik stap het Centre binnen en op de brede trap naar de bibliotheek zit het vol met mensen die genieten van jazz die live wordt gespeeld. Even later verzamelen we bij de ingang en worden we meegenomen door Jet van Aalst, voormalig lerares Nederlands en huidig voorzitter van de VLAM (Vereniging Literaire Activiteiten Maastricht). De wandeling gaat langs een vijftiental cafe's, boekwinkels en wijnhandelaren die allemaal een gedicht in hun etalage hebben geplaatst, speciaal voor dit parcours. Van Aalst, die inmiddels is uitgegroeid tot een lokale beroemdheid, neemt alle tijd om de gedichten voor te lezen en te voorzien van commentaar. Bij het gedicht van Judith Herzberg haalt Van Aalst biografische informatie erbij om ‘Hij is zo dik en zij zo klein’ (1984) te kunnen interpreteren. Het gedicht zou namelijk kunnen gaan over hoe te leven met iemand die zoveel heeft meegemaakt. De dichteres was ondergedoken in de oorlog en haar ouders overleefden Bergen Belsen. De luisteraars knikken begripvol. Even later passeren we het gedicht van de Maastrichtse dichter Pierre Kemp en komen we bij wijnhandelaar Ruyters & De Koning die hebben gekozen voor ‘Villanel’ (1941) van Simon Vestdijk. We worden er hartelijk ontvangen en voor iedereen staat een glas wijn klaar. De wijnhandelaar merkt op dat ‘bij goede literatuur, een goed glas wijn hoort!’. Ik moet lachen, maar zo is het wel. Ook bij een van de boekhandelaren mogen we even bijkomen van de kou en ontmoeten we dichter Tim Gladdines, wiens gedicht ‘Niet huilen’ in de etalage hangt. Hij draagt het aan ons voor en legt uit dat
hij het voor zijn vriend heeft geschreven, voor na zijn eigen overlijden. Wanneer ik de winkel verlaat, voel ik me alsof ik net P.S. I Love You heb gezien. We zetten onze tocht voort en krijgen nogmaals een glas wijn, nemen een koffiepauze en genieten van de gedichten van onder anderen Hans Andreus, Toon Tellegen, Herman De Coninck, Hans Lodeizen en Kira Wuck. Uitgeput en voldaan eindigen we bij de Universiteitsbibliotheek, waarna ik gerust kan zeggen: Maastricht is een prachtige stad.
Auteursrechtelijk beschermd