Vooys. Jaargang 5

[p. 42]

Utrechts dagboek
H.J. Doeksen

Zaterdag, 30 augustus

Gisteren de introduktiedag van de dagstudenten. Elk half uur een nieuwe groep, van 9.15 tot 13.15. Nieuwe gezichten, nieuwe mensen; Hadewych, Janita, Kiki, Willem. 75% meisjes, 25% jongens. Emancipatie? Wie weet. Weg- en waterbouw is een krimpfaculteit geworden. Bedrijfskunde heeft aanzienlijk minder studenten. Meisjes beginnen muzisch, maar op een dag dicht Johanna Brinkers het gat in de dijken. Zo'n eerste dag zijn de studenten ondefinieerbaar verschillend. Langzamerhand krijgen ze lijn en kleur. In december moet het zo ver zijn. Een breekweek doet wat dat betreft wonderen.

Vandaag de introduktie van de avondstudenten. Dertig worden verwacht om ongeveer 9.30 in De Vooys. Er komen er 24. Anderen komen later, werken zaterdags of hebben geen oppas.

Voor het eerst zo'n introduktiedag op grote schaal met een toespraak van een C.v.B. lid. Avondstudenten, een nieuwe bron waaruit de universiteit hoopt te putten. Gezamelijk gingen we, de neerlandici, erheen. Gezamelijk weer terug. Via Trans II naar De Vooys. Beatrijs, Piet, Charlotte. 35% mannen, 65% vrouwen: huismoeders, een journalist, docenten, werkzoekenden, omscholers. Om één uur hielden we het voor gezi en. Een gezellige ochtend met een leuke ‘groep’, want een groep was het al gauw zonder simulatie-of andere spelen. Na enen was er nog tijd genoeg om een Afrikaanse neef af te halen van de airbus, boodschappen te doen, etc.

Zondag, 31 augustus

Een privé dag. Opruimen, vooral de kasten, waar katten op verborgen plaatsen ‘blijde boodschappen’ achterlieten. De dozen moeten nu wel leeg. Als beloning de Uitmarkt. Ik had me een soort middeleeuwse markt met kraampjes voorgesteld, waar ‘glimpen’ van het toneelgebeuren '86-'87 te zien zouden zijn. Niets van dat alles. Een constante stroom mensen schuifelend langs kramen met folders, in de verte een luid tromgeroffel. Zo snel mogelijk afgehaakt.

[p. 43]

Maandag, 1 september

De speculaties zijn niet van de lucht na de ‘verrassende’ brief van Deetman. Zo snel mogelijk de afgestudeerden van '86 screenen. Mariska maakt een overzicht. De telefoon rinkelt zo vaak, dat we echt niet samen kunnen werken. Vragen over cijfers van versanalyse, van middeleeuwen. Nu wel niet helemaal een kwestie van leven en dood, maar wel erg belangrijk gezien de korte studieduur, de hoge collegegelden. Terugbellen om 5 uur, met de hoop dat de cijfers er dan zijn. Telefoontjes van mensen met de vraag in het kort te vertellen wat de studie Nederlands inhoudt, vragen van (te) late inschrijvers over het rooster, de gang van zaken. En dan, verfrissend, een vraag over een eenvoudige taalkundige kwestie - uit de maatschappij. Er is zélfs een weddenschap op kantoor over afgesloten.

Intussen wordt er ontelbare malen op de deur geklopt: ‘kan ik u even spreken?’ - de afdeling taalkunde komt de groepsindeling van het tweede jaar vragen - Alex te hulp geroepen. Samen stellen we de lijst van syntaxis op. Niet iedereen heeft zich opgegeven voor het komende studiejaar. Intussen zwoegt Mariska. Ze belt de afgestudeerden. Om 5 uur weer de telefoons over de cijfers. Sommigen gerustgesteld, anderen moeten teleurstellen. 's Avonds afgestudeerden gebeld. Verassend veel mensen hebben werk gevonden.

Dinsdag, 2 september

Het lijkt een rustige dag te worden. Nu nog de cijfers van middeleeuwen en we weten hoe het ervoor staat. Groepsindeling van middeleeuwen maken en overzicht van de afgestudeerden.

Het leven is vol verrassingen! Een niet aflatende stroom van studenten schijnt mij deze dag nodig te hebben. Mensen die gezakt zijn voor de tweede keer; meestal is er een oplossing, soms niet. Niet de gemakkelijkste gesprekken. Voor de laatste SOL - insluizers is er een nieuwe regeling gemaakt. Het is kort dag: uitleggen, plannen, afwegen, halen ze het voor '88. Intussen rinkelt de telefoon 35 keer op die dag. Met dezelfde vragen en verzoeken als de vorige dagen. Geen vragen ‘uit de maatschappij’. Dat geeft anders zo'n idee van ‘maatschappelijke relevantie’. Net vóór vijf uur komen de cijfers van middeleeuwen binnen. Joop verwerkt ze razend snel, zodat ik 's avonds de deeltijdstudenten (groep 1B) kan meedelen of ze geslaagd of gezakt zijn. Diplomauitreiking komt later. Gauw naar Ouderkerk en dan snel naar Nieuwegein bij een student thuis. Die nieuwbouwwijken zijn prachtig en rustig, maar voor een automobilist een immense doolhof. Eindelijk om 9.30 arriveer ik; 16 van de 18 geslaagd. Knap werk naast een dagtaak.

[p. 44]

Woensdag, 3 september

In de stromende regen naar Kromme Nieuwe Gracht 29 om 12 studenten Algemene Letteren bij aarzelingen omtrent de keuze te helpen. Zoveel aanlokkelijke aanbiedingen daaruit slechts een keuze van twee maken. Ze willen zoveel tegelijk, - wie niet! Om 13.15 snel naar De Vooys, waar de ‘polikliniek’ weer vol zit. Misschien toch eens in een witte jas spreekuur houden, dan wordt het wachten meer acceptabel.

Donderdag, 4 september

De administratie draait op volle toeren. Bullen worden getikt, cijferlijsten gemaakt. Het ziet er goed uit, 54 geslaagd. Er zijn geweldige prestaties geleverd: 10 herkansingen, 9 gehaald.

Het wordt eentonig: spreekuur, telefoons, maar ook een vergadering op het faculteitsbureau over de deeltijdstudie. Deeltijdstudie niet opheffen, zeker niet, tenzij met de faculteit. Wel uitbreiden, zodat de keuzemogelijkheden groter worden. Snel terug naar De Vooys om alle gegevens bij elkaar te graaien voor de voorbereiding van de speeches. 's Avonds bellen om de laatste afgestudeerden te traceren.

Vrijdag, 5 september

Spoedgevallen. Bureau Inschrijving accepteert een diploma niet, via bureau inpassing alles geregeld, een omzwaaier snel geplaatst.

De propadeusevergadering was snel afgelopen door de uitstekende voorbereiding van het secretariaat. 's Middags de uitreiking; zeer volle zaal, gezellige sfeer, oogstfeest.

Maandag begint het ‘nieuwe jaar’.