Vooys. Jaargang 2

[p. 38]

H.J. Doeksen
Beroepsoriëntatie

Vóór de invoering van de nieuwe studie-opzet, de zogenaamde tweefasenstructuur, werd er hier op het Instituut niet systematisch aan carrièreplanning voor studenten gewerkt. Het merendeel werd leraar, meestal als een soort automatisme. Wie dat niet ambieerde, zocht zijn of haar eigen weg. De arbeidsmarkt was ruim genoeg.

Hoewel het duidelijk werd, dat die arbeidsmarkt krapper werd, dat de behoefte aan nieuwe leraren af zou nemen, om de eenvoudige reden dat het geboortecijfer daalde, werd het opzetten van beroepsoriëntatie en een systeem van carrièreplanning uitgesteld tot nader order. Die nadere order kwam via de tweefasenstructuur. Het werd heel duidelijk dat slechts een zeer gering percentage neerlandici/letterenstudenten leraar kon worden. Waar was werkterrein voor de overige studenten te vinden? Dat was de vraag, waarover de commissie beroepsoriëntatie zich boog in de zomer van 1982. Het leek het beste na te gaan welke functie door neerlandici werd bekleed, buiten het beroep van leraar. Er bleek nogal wat variatie: direkteur van een volkshogeschool, journalist, uitgever, public relationsofficer, adviseur onderwijs van een kamerfractie etcetera.

De commissie stelde een werkplan op. Er moest een syllabus worden geschreven, sprekers worden uitgenodigd, ook de afdelingen zouden erbij worden betrokken. De afdeling taalbeheersing achtte het schrijven van een syllabus een goed stageonderwerp voor een aantal doctoraalstudenten van het college ‘Schrijven in de voorlichtingssector’. Omdat het op een gegeven moment niet geheel duidelijk was wie de verantwoording over wat had, zijn er enkele zaken misgegaan.

[p. 39]

De syllabus was keurig verzorgd, niets dan lof. Het optreden en de referaten van de sprekers hingen als los zand aan elkaar - onderling dan. Hier wreekte zich het gebrek aan coördinatie. Daarom heeft de onderwijscommissie nu een subcommissie beroepsoriëntatie ingesteld, die met gebruikmaking van de oude syllabus de colleges nieuw heeft opgezet. Uiteraard wordt de syllabus daaraan aangepast. De colleges worden op een aparte middag gegeven in de laatste zes weken van het tweede semester en nemen twee uur in beslag.

De commissie beroepsoriëntatie stelt richtlijnen op, legt die voor aan de onderwijscommissie en in geval van goedkeuring aan de afdelingen. Om er ‘lijn’ in te krijgen neemt de commissie contact op met de afdelingen en met de uit te nodigen sprekers. Uiteraard is een dergelijke cyclus slechts een inleiding. De commissie zal zich bezinnen over een adequaat vervolg, maar wacht daarmee tot de studiecoördinator het congres ‘career guidance’ in Londen heeft bezocht (16 t/m 19 december 1983).

Beroepsoriëntatie, career guidance is erg belangrijk, mijns inziens, en verdient meer aandacht dan er tot nog toe globaal - gunstige uitzonderingen daargelaten - aan gegeven wordt.

foto: R. Tebra