Voorstellen van ambachten en bedrijven en daartoe betrekkelijke verhalen voor kinderen

[p. 47]

10. De pakkers.

De menschen, welke gij op het laatste vakje van het hier voorstaande plaatje ziet werken, Kinderen! zijn Pakkers; namelijk, werklieden, welke de goederen der kooplieden, in linnen, of matten, pakken, opdat ze dus veilig, het zij ter zee of te land, kunnen verzonden worden. Zulke pakkers heeft men vooral veel in Amsterdam. Eenige lieden van deze voegen zich bij elkander, en maken eene soort van verbindtenis, of Compagnieschap, van welke men er in Amsterdam verscheiden heeft. Deze compagnieschappen voeren elk eenen bijzonderen naam; de leden van dezelve hebben zich bekwaam gemaakt, om de koopgoederen wel te kunnen inpakken, en het gaat hun wel, naar mate het den kooplieden wel gaat.

Door den koophandel, Kinderen! wordt aan millioenen handen werk bezorgd, en wanneer hij bloeit, dan bloeijen ook de kunsten en handwerken. - De vermaarde koopstad Amsterdam, die in de twaalfde, en misschien in de dertiende eeuw nog maar slechts een visschers vlek was, werd er zulk eene magtige stad door; ja ons geheele vaderland is er rijk door geworden.

[p. 48]

Overal waar de koophandel bloeit, bloeit ook land en volk; en zulks moet derhalve vooral betrekking op ons vaderland hebben. Met den koophandel moet ons vaderland (dat op sommige plaatsen niet zeer veel oplevert, en met zware dijken en watermolens uit het water moet gehouden worden,) staan of vallen; waarom men hetzelve billijk als een pakhuis kan beschouwen, waarin men van alle oorden der wereld goederen ontvangt, en er weder uit afzendt.

Echter moet gij niet denken, Kinderen! dat de Nederlander niets tot den koophandel bijdraagt. - O neen: ons land heeft ook fabrijken en trafijken, welke zelfs zeer deugdzame waren opleveren. Wij hebben ook kunstenaren en goede ambachtslieden; - onze velden, - ons vee leveren ook veel goeds op, (zoo als wij bij de beschouwing der runderen getoond hebben) doch niet genoegzaam voor den koophandel. Gij begrijpt dus zeer ligt, Kinderen! hoe nuttig en noodzakelijk de scheepsbouw voor ons vaderland is, daar dezelve van den koophandel zijnen bloei moet hebben.

Goede trouw en eerlijkheid waren altijd de kenmerken van den Nederlander; hierom is hij altijd buiten 's lands geacht, geëerd, en betrouwd geworden; en dit heeft hem zulke groote voortgangen in den koophandel doen maken.

[p. 49]

Gij ziet derhalve, Kinderen! hoe noodzakelijk het is, dat men deugdzaam zij; ja, dat de mensch er niet alleen zich zelven, maar geheel zijn vaderland groot door doet worden.

De deugd, hoezeer bestreden,

Braveert en haat, en nijd,

En alle tegenheden,

Ja, 't woeden van den tijd;

Hoe meer men haar wil drukken,

Hoe zij te scbooner blinkt;

't Zal laster nooit gelukken,

Dat hij haar schoon verminkt.