Volk. Jaargang 4

[p. 88]

J. Caeymaex: Sterrennachten

O dit plotse optille' in het licht
- weer zijn We Twee op de wereld -
en in 't azuur
de stranden van een oerschoonheid te raden!

O dit aanvoelen als van marmer mijner slapen
gezweept door 't vuur van duizend sterren,
bebroe'nd hoe over hoogste vesten
een pure essentie ons en U bindt!
Eén Kerstnacht toe groeien al die die sterrennachten.