Volk. Jaargang 4

[p. 11]

Albe: Mijn Land

(Voor Dirk Vansina).

Mijn land is van goud,
doch het erts zit er diep,
nog groeit het houweelhout
in den bast van den iep.

Mijn land heeft een schoot
zoo rijk als zijn zee;
maar 't roer van zijn vloot
is de golven te dwee.

Mijn land voedt een volk
van kop en van hart,
maar 't mist vaak een tolk,
die ze beiden ontwart.

Mijn land heeft een God,
een Paus en een Kerk,
doch 't hardt geen gebod
van de wieg tot den zerk.

Ik noem u mijn land
en mijn liefde tesaam;
erken aan mijn trots:
van Vlaandren den naam.